Gerúch

m -(e)s, -rüche

1) нюх

2) пах

líeblicher ~ — прые́мны пах, духмя́насць

3) сла́ва, рэпута́цыя

in üblen [schléchten] ~ kómmen* — карыста́цца дрэ́ннай сла́вай [рэпута́цыяй]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

насто́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

1. Вадкасць, якая змяшчае выцяжку з расліннага або жывёльнага рэчыва.

Н. ліпавага цвету.

2. перан. Густы пах якога-н. рэчыва (раслін, ягад і пад.).

Верасовы н.

|| прым. насто́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pungent [ˈpʌndʒənt] adj.

1. во́стры, піка́нтны (пра пах, смак)

2. з’е́длівы, во́стры (пра крытыку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

імбі́рны в разн. знач. имби́рный;

і. пах — имби́рный за́пах;

~нае пі́ва — имби́рное пи́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парфу́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парфумы; уласцівы парфуме. Парфумны пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

багуно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да багуну; уласцівы багуну. Багуновы пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бензо́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бензолу, уласцівы бензолу. Бензолавы пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тхнуцца, ‑нецца; зак.

Страціць моц, пах. Вытхнуўся хрэн. Вытхнулася гарэлка. Вытхнуліся духі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адэкало́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адэкалону, уласцівы адэкалону. Адэкалонны пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селядзе́чны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы селядцу. Селядзечны пах. // Прыгатаваны з селядцоў. Селядзечны паштэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)