гаршчо́к, ‑шка, м.
Круглая выпуклая гліняная пасудзіна са звужаным дном для гатавання стравы. Маці пачала вымаць з печы гаршкі з ядою. Дамашэвіч. Пільнуйся гаспадаркі, будуць у гаршку скваркі. Прыказка. // Прадаўгаватая гліняная пасудзіна ў выглядзе ўсечанага конуса для хатніх раслін. // Пасудзіна для мачы і спаражненняў. Начны гаршчок.
•••
Ад гаршка паўвяршка — пра недарослага, нясталага чалавека.
Заглядаць у чужы гаршчок гл. заглядаць.
Змяняць гаршкі на гліну гл. змяняць.
Не святыя гаршкі лепяць гл. святы.
Як у гаршку кіпець гл. кіпець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
vessel
[ˈvesəl]
n.
1) вадапла́ў -ва m.
2) судзі́на, пасу́дзіна f.
3) крывяно́сны сасу́д
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vessel [ˈvesl] n.
1.fml су́дна, карабе́ль;
nuclearpowered vessels атамахо́ды
2. fml пасу́дзіна, сасу́д;
a measuring vessel мензу́рка
3. anat. сасу́д;
blood vessels крывяно́сныя сасу́ды
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ва́нна, ‑ы, ж.
1. Вялікая прадаўгаватая пасудзіна для мыцця, купання. Дзіцячая ванна. Мыцца ў ванне. // Спец. Пасудзіна рознай формы і памеру для вадкасці, у якую апускаюць розныя прадметы пры іх апрацоўцы.
2. Працэс мыцця, купання ў такой пасудзіне. Прыняць гарачую ванну.
3. Лячэбна-прафілактычны сродак. Паветраныя ванны. Сонечныя ванны.
[Ням. Wanne.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гуся́тніца, ‑ы, ж.
1. Птушніца, якая даглядае гусей.
2. Пасудзіна авальнай формы, у якой смажаць гусей і іншую птушку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таво́тнік, ‑а, м. і таво́тніца, ‑ы, ж.
Пасудзіна для тавоту. Хлапчук стаяў на гусеніцы і заядла арудаваў тавотніцай. Хадановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кадзь, -і, Т -ддзю, мн. -і, -ей і -яў, ж.
Вялікая драўляная пасудзіна з клёпак, сцягнутых абручамі (выкарыстоўваецца для заквашвання капусты і інш.).
|| памянш. ка́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
га́рнец, га́рца, мн. га́рцы, га́рцаў, м.
Старая мера сыпкіх рэчываў, роўная 3,28 літра, а таксама пасудзіна такой ёмістасці.
Г. жыта.
|| памянш. га́рчык, -а, мн. -і, -аў, м.
|| прым. га́рцавы, -ая, -ае.
Г. збор.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
бале́я, -і, мн. -і, -ле́й, ж.
Вялікая нізкая драўляная або металічная пасудзіна для мыцця бялізны.
Паласкаць бялізну ў балеі.
|| памянш. бале́йка, -і, ДМ -ле́йцы, мн. -і, -ле́ек, ж.
|| прым. бале́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
цэ́бар, -бра, мн. цэ́бры, -аў, м.
Шырокая круглая драўляная пасудзіна з клёпак з двума вушкамі.
|| памянш. цэ́брык, -а, мн. -і, -аў, м. і цабэ́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.
|| прым. цэ́бравы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)