Ве́ба ’бавоўна’ (Сцяшк. МГ). Бясспрэчна, запазычанне з польск.weba ’вельмі тонкае ільняное палатно; галандскае палатно’ (а гэта з ням.Webe ’тканіна, кусок палатна’, да weben ’ткаць’). Параўн. і чэш.véba ’гатунак тонкага палатна’ (< ням.; Махэк₂, 680).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
крыналі́н
(фр. crinoline, ад лац. crinis = волас + linum = палатно)
шырокая спадніца на тонкіх абручах, стальных або з кітовага вуса.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ЛАГО́ЙСКАЯ ПАЛАТНЯ́НА-ПАПЯРО́ВАЯ МАНУФАКТУ́РА.
Дзейнічала ў 1809—60 у мяст. Лагойск (цяпер г. Лагойск Мінскай вобл.). Выпускала палатно, баваўняныя і льняныя хусцінкі. У 1859 мела 12 станкоў і 2 машыны. У 1860 працавала каля 50 чал. Выпускала да 50 і больш тыс. аршынаў палатна рознага колеру і ўзору. Прадукцыя збывалася ў Мінску і Рызе.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ку́жальм.
1. (палатно) Léinen n -s, -;
нябе́лены ку́жаль Róhléinen n;
2. (валакноачэсанагальну) gehéchelter Flachs
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ліно́леум
(англ. linoleum, ад лац. linum = палатно + oleum = алей)
тоўстая цвёрдая тканіна, пакрытая непрамакальным саставам, якая ўжываецца для пакрыцця падлогі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
падмалёўка, ‑і, ДМ ‑лёўцы, ж.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. падмаляваць.
2. У жывапісе — падрыхтоўчая стадыя работы над карцінай; слой фарбы, які наносіцца на палатно пасля папярэдняй пропісі для перадачы светаценю, аб’ёмнасці фігур і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спалатне́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які стаў бледным, падобным на палатно (ад спалоху і пад.). Спалатнелыя твары здаваліся шэрымі, а вочы глядзелі долу.Грахоўскі.Я стаю спалатнелы, пазіраю на хворага і не ведаю, што мне рабіць.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спалатне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Стаць бледным, падобным на палатно (ад спалоху і пад.). Немец спалатнеў і пачаў паднімаць рукі ўгору.Грахоўскі.Твар.. [Надзі] зусім спалатнеў, пальцы сутаргава скамечылі хустку, што была накінута на плечы.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пру́шчына ’прасціннае палатно’ (пух., Сл. ПЗБ), ’белы паркаль’ (стаўб., Жыв. сл.; З нар. сл.; навагр., Нар. словатв.), ’белы матэрыял на сарочкі’ (Сцяшк. Сл.), prúščyna ’белае палатно, танчэйшае за кужаль’ (Варл.). Утварэнне ад прыметніка просты з суф. ‑j‑іна: *prostjina < *prostъ. Гл. прошчына.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падра́мнік, ‑а, м.
Спец. Рамка, на якую нацягваецца палатно для карціны. З-за пляча відаць быў даўгаваты кавалак палатна, нацягнуты на падрамнік.Асіпенка.Самога дырэктара студэнты засталі перад расцягнутым на падрамніку палатном, з палітрай у руках.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)