іржэ́ўніна і ржэ́ўніна, ‑ы, ж.

Разм. Адна сцябліна збажыны на зжатым полі. Нават кожная ржэўніна па-свойму сустрэне вясну; нагрэтая — лусне. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купэ́, нескл., н.

Асобнае памяшканне, аддзяленне ў вагоне для некалькіх пасажыраў. У вагоне пасажыраў было мала. Пападаліся нават зусім пустыя купэ. Колас.

[Фр. coupé.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неперакана́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і непераканаўчы. Абвінавачанні былі слабыя, непераканальныя і малаверагодныя, іх лёгка было абвергнуць, нават не будучы юрыстам. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Разбіць усё, многае. Маці адразу ў слёзы, а бацька нават паразбіваў місы ад злосці. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параспуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Распусціць усё, многае або ўсіх, многіх. Некаторыя.. ўзапрэлі, параспускалі шынялі, другія нават скінулі іх. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пафліртава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Разм. Фліртаваць некаторы час. Бот .. [Ніна] можа пафліртаваць са Швыдрыкам, і Андрэй нават жартам нічога не скажа. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагу́л, ‑у, м.

Няяўка на работу без уважлівых прычын. [Бялькевіч:] — У яго нават падлічана па месяцах, колькі прагулаў зроблена па кожнай брыгадзе. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысва́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пасватацца. Прысватацца да дзяўчыны. □ Меўся ажаніцца і я. Ды нават быў прысватаўся да цяперашняй сваёй. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разалга́цца, ‑лгуся, ‑лжэшся, ‑лжэцца; ‑лжомся, ‑лжацеся, ‑лгуцца; зак.

Разм. Пачаўшы лгаць, захапіцца хлуснёй. [Мужчын] слухалі, нават заахвочвалі, каб даць разалгацца яшчэ болей. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страга́ч, ‑а, м.

Разм. Суровая вымова. Розныя загады на мяне былі: і «папярэдзіць», і «паставіць на від», нават страгача неяк абхапіў. Каршукоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)