enlightenment [ɪnˈlaɪtnmənt] n.

1. прасвятле́нне;

a moment of enlightenment мо́мант прасвятле́ння

2. the Enlightenment hist. эпо́ха (век) Асве́тніцтва (XVIII стагоддзе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

crucial [ˈkru:ʃl] adj.

1. (to/for) рашу́чы, раша́ючы, выраша́льны;

at the crucial moment у рашу́чы/крыты́чны мо́мант

2. anat. крыжападо́бны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blítzschnell

1.

a мала́нкавы, вокамгне́нны

2.

adv вокамгне́нна, мі́гам, у мо́мант

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

рашу́чы в разн. знач. реши́тельный;

р. чалаве́к — реши́тельный челове́к;

р. мо́мант — реши́тельный моме́нт;

~чыя ме́ры — реши́тельные ме́ры;

р. крок — реши́тельный шаг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

перцэ́пцыя, ‑і, ж.

Спец. Успрыманне, непасрэднае адлюстраванне аб’ектыўнай рэальнасці ў той момант, калі яна дзейнічае на нашы органы пачуццяў.

[Лац. perceptio — разуменне, пазнаванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да экстазу. Эксгатычны стан. Экстатычны момант. // Прасякнуты экстазам, які выражае экстаз. Экстатычны танец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ме́лькам, мялько́м ’нядоўга, імгненна, у адзін момант’, ’няўважліва, бегла, мімаходзь’ (ТСБМ, Нас.; калінк., З нар. сл.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне з суф. ‑ам (‑ом). Да мялька́цца, мялька́ць (гл.). Не выключана запазычанне з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыткну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак.

1. што. Злёгку дакрануцца чым-н. да каго-, чаго-н., прыкласці на момант.

2. што. Змясціць, пакласці.

П. яшчэ адзін ложак у пакоі.

3. перан., каго (што). Прыладзіць на якую-н. пасаду, месца, працу (разм.).

П. у горад.

|| незак. прытыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

выраша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які можна вырашыць, які паддаецца вырашэнню. Вырашальная праблема. // Найбольш важны, асноўны; рашаючы. Вырашальны момант. Вырашальны год пяцігодкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзе́рбнік, ‑а, м.

Невялікі ястраб. У гэты момант, быццам з неба, на галлё зваліўся дзербнік — страшэнны вораг дробных птушак. Ігнаценка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)