бо́лее

1. нареч. больш, бо́лей;

2. (при образовании сравнит. ст.) больш;

бо́лее споко́йный больш спако́йны;

◊

бо́лее или ме́нее больш-ме́нш;

ни бо́лее ни ме́нее ні больш ні менш;

бо́лее всего́ больш за ўсё;

бо́лее того́ яшчэ́ больш;

тем бо́лее тым больш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недаара́ць, ‑ару, ‑арэш, ‑арэ; ‑аром, ‑араце; зак., што і чаго.

Узараць менш, чым належыць; пакінуць частку зямлі неўзаранай. Недаараць аўсянішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаме́раць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Адмераць менш, чым належыць; утаіць пры меранні чаго‑н. Недамераць паркалю паўметра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маладжа́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць маладжавага. Сівізна не пасавала да маладжавасці твару [рэдактара] і тым не менш надавала яму мяккую прывабнасць. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матч-турні́р, ‑у, м.

Спартыўнае спаборніцтва, у якім усе ўдзельнікі (пры кругавой сістэме) сустракаюцца паміж сабой не менш двух разоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэрферо́н, ‑у, м.

Рэчыва, якое выпрацоўваецца клеткамі пасля кантакту з вірусам і робіць іх больш-менш неўспрымальнымі да віруснай інфекцыі.

[Лац. inter — паміж і ferro — нясу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабрыдчэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў менш прыгожым. Слабасць заўсёды рабіла Максіма Сцяпанавіча чуллівым. Пабрыдчэлая і, вядома, няшчасная Лёдзя кранула яго. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напужа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Адчуць страх, моцна спужацца; напалохацца. Напужацца сабакі. □ Сам камендант напужаўся не менш, чым яго ваякі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакры́ўдзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што.

1. Прычыніць крыўду каму-н.

П. выказваннем.

Мухі не пакрыўдзіць (перан.: пра добрага, спакойнага чалавека).

2. Надзяліць чым-н. у недастатковай ступені, даць менш, чым патрэбна.

Прырода не пакрыўдзіла гэтага чалавека талентам.

Пакрыўджаны богам (пра няўдачлівага, абмежаванага розумам чалавека; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мізарне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Худнець, траціць належны выгляд.

Жанчына на вачах мізарнела.

Мізарнее душа гэтага чалавека (перан.).

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Рабіцца меншым, менш значным (разм.).

Кавалак вяндліны з кожным днём мізарнее.

|| зак. змізарне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і памізарне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)