лёгок на поми́не! лёгкі на ўспамі́н; ≅ пра воўка памо́ўка, а воўк і тут;
с лёгким се́рдцем з лёгкім сэ́рцам;
с лёгким па́ром з лёгкай па́рай.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Во́балака ’воблака’ (Федар., З нар. сл.), вобалак (Рам., 8, 368). Рус.о́болоко, укр.о́болоки, ст.-рус.оболокъ, ст.-слав.облакъ ’воблака’, польск.obłok, н.-луж.hobłoka ’лёгкае воблака, воблакі’, чэш., славац.oblak, серб.-харв.о̏бла̑к, славен.oblȃk, балг., макед.о́блак. З *ob‑volkъ ад валаку, валачы (гл.) (Фасмер, 3, 105).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бзы́каць, ‑ае; незак.
Разм. Утвараць крыламі спецыфічны гук (пра некаторых насякомых). Заклапочана гулі чмялі, бзыкалі авадні і мухі.Сачанка.// Пра падобныя гукі, якія ўтвараюцца пры палёце куль, пра гук верацяна, круцёлкі і пад. Над хлопцамі паблізу бзыкалі кулі.Мележ.Пад роўнае сынава чытанне бзыкала звонка ў руках у Агапы лёгкае верацяно.Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
flip[flɪp]v.
1. падкіда́ць, падкі́дваць уве́рх (што-н.лёгкае)
2. (on/off) націска́ць (на кнопку, выключальнік і да т.п.); пстры́каць
3. раззлава́цца; пстры́каць, фы́ркаць
flip over[ˌflɪpˈəʊvə]phr. v.
1. пераго́ртваць (старонкі кнігі)
2. перакулі́цца; перавярну́цца (пра аўтамабіль)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дэзабілье́
(фр. déshabillé)
1) лёгкае дамашняе адзенне (пераважна жаночае), якое звычайна не надзяваюць пры чужых людзях;
2) становішча, калі чалавека засталі не зусім апранутым.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
буза́1, ‑ы, ж.
1. Рэшткі вадкасці, падонкі. На дне бочкі адна буза асталася.
2.Лёгкае хмельнае пітво з проса, грэчкі, ячменю, пашыранае галоўным чынам у Крыму і на Каўказе.
3. Адклады на дне вадаёмаў (рэк, сажалак, азёр), якія складаюцца з найдрабнейшых частак мінеральных і арганічных рэчываў.
буза́2, ‑ы, ж.
Разм. Скандал, шум.
[Перс. buzä.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АКВАЛА́НГ
(ад аква... + англ.lung лёгкае),
аўтаномны апарат, з дапамогай якога чалавек дыхае пад вадой. Вынайдзены французамі Ж.І.Кусто і Э.Ганьянам (1943). Складаецца з балонаў са сціснутым паветрам (да 200 ат), аўтамата, што рэгулюе выдыханне і паступленне паветра адпаведна ціску навакольнага асяроддзя і інш. элементаў. У комплексе з маскай, гідракамбінезонам, ластамі і інш. выкарыстоўваецца ў падводным спорце і паляванні, у даследаваннях, выратавальнай службе.
Акваланг: 1 — маска з загубнікам; 2 — дыхальны апарат; 3 — балоны са сціснутым паветрам; 4 — рамяні мацавання.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
чадра́
(тур. čadyr, ад перс. čadar)
лёгкае пакрывала, у якое жанчыны-мусульманкі пры выхадзе з дому захутваюцца з галавы да ног, пакідаючы толькі шчыліну для вачэй.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ба́рак, ‑рка, м.
Тое, што і ворчык.
бара́к, ‑а, м.
Лёгкае збудаванне для часовага жылля, бальнічных мэт. Хвала студэнцкаму бараку — Прытулку нашых дум і мар!Аўрамчык.Горад яшчэ ляжаў у руінах. Людзі жылі ў бараках і зямлянках.Асіпенка.Такім я і запомніў яго з тых далёкіх год вайны, калі Ганс Кегель заходзіў зрэдку да нас, у барак.Сачанка.
[Фр. baraque.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Ле́ткі ’лёгкі’ (Сцяшк.), ’хуткі, шпаркі, рухавы, быстры на ногі’ (зэльв., Сл. паўн.-зах.; слонім., Нар. лекс.; карэліц., Нар. словатв.), лётка ’хутка’ (КЭС, лаг.), ’лёгка’ (в.-дзв., трак., ваўк., беласт., Сл. паўн.-зах.) і аналагічна леткае, лёгкія ’лёгкае’ (гродз., Сл. паўн.-зах.). Аформілася пад уплывам польск.teiki ’лёгкі’ з лёгкі (гл.). Сюды ж лёцянкі ’лёгенькі’ (Сцяшк.), а таксама лёцянкі ’рэдзенькі (пра суп)’ (Сцяшк.).
