boat [bəʊt] n.

1. ло́дка; чо́вен;

a rowing boat вёсельная ло́дка;

a sailing boat ло́дка з ве́тразем

2. карабе́ль; парахо́д; су́дна;

go by boat плыць на караблі́ або́ паро́ме

♦

be in the same boat быць у адно́лькавым (ця́жкім) стано́вішчы;

burn one’s boats спалі́ць за сабо́й масты́;

miss the boat празява́ць свой ша́нец/наго́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кунга́с, ‑а, м.

Вялікая лодка без палубы (грабная або парусная), якая пашырана на Далёкім Усходзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацячы́ сов., в разн. знач. поте́чь;

пацяклі́ ручаі́ — потекли́ ручьи́;

пацяклі́ слёзы — потекли́ слёзы;

ло́дка пацякла́ — ло́дка потекла́;

жыццё пацякло́ спако́йна — жизнь потекла́ споко́йно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зы́бацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

Гушкацца, то падымаючыся, то апускаючыся.

З. на нагах.

Лодка зыбаецца на вадзе.

Кладка зыбаецца.

|| аднакр. зыбану́цца і зыбну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

|| наз. зы́банне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Тру́бачка ‘лодка, выдзеўбаная з тоўстай асіны’ (падзв., Нар. сл.; мёрск., Жыв. НС), ‘вузкая рыбацкая лодка’ (Касп.), тру́пка ‘лодка, выдзеўбаная з калоды’ (беш., Нар. сл.). Параўн. рус. астрах. труба́ ‘выдзеўбаная лодка-душагубка’. Да труба 1, аднак матывацыя наймення не зусім зразумелая. Магчыма, першапачаткова ў аснове ляжалі *trupa, *trupъ, параўн. каш. trëpa ‘гнілое, трухлявае дрэва’, ст.-рус. трупъ ‘ствол дрэва’, чарнаг. труп ‘пень’ і пад., у далейшым набліжаныя да труба ‘цыліндрычны пустацелы прадмет’, гл. SEK, 5, 166, 176.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каі́к

(тур. kayik)

лёгкая вузкая турэцкая лодка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мато́рка ж. разм. (лодка) Mótorboot n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

motorówka

ж. разм. маторная лодка, маторка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Áchter

m -s, - спарт. ло́дка-васьмёрка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

барка́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Вялікая шматвёславая лодка.

2. Невялікі параход або цеплаход, які буксіруе грузавыя судны.

3. У гарбарнай і футравай вытворчасці: цыліндрычны бак для перамешвання скур у вадкасці.

|| прым. барка́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)