ГЕКАТЭ́Й МІЛЕ́ЦКІ

(грэч. Hekataios Milēsios; каля 546 — 480 да н. э.),

старажытнагрэчаскі гісторык, географ. Аўтар адной з першых геагр. прац краіназнаўчага характару «Землеапісанне» (складаецца з 2 частак: «Еўропа», што ўключала Еўропу і Паўн. Азію, і «Азія», што ўключала Азію, Егіпет і Лівію). Паводле сведчання Герадота, да «Землеапісання» была прыкладзена карта з відарысам вядомай на той час населенай ч. сушы — айкумены. Карта не знойдзена, часткова яна адноўлена па ўрыўках з твораў Г.М., Герадота і інш. Другі яго твор «Генеалогія» (захаваліся фрагменты) змяшчае стараж.-грэч. міфы і паданні, сістэматызаваныя накшталт гіст. апісання.

т. 5, с. 136

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Lúsche

f -, -n разм. мало́дка , мі́зэр (карта самай нізкай вартасці)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Карцёж ’азартная і зацяжная гульня ў карты’ (ТСБМ), да карта 1 (гл.) і картаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перфака́рта, ‑ы, ДМ ‑рце, ж.

Картка стандартнага памеру і формы, на якую інфармацыя наносіцца перфарацыяй (у 3 знач.) і якая прызначаецца для работы на вылічальных машынах; перфарацыйная карта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

картагра́фія

(ад карта + -графія)

навука аб складанні геаграфічных карт, а таксама само складанне іх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

планісфе́ра

(ад лац. planum = плоскасць + сфера)

карта зямной або нябеснай сферы ў выглядзе паўшар’яў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Андры́на (Янк. I; ДАБМ карта 236, галоўным чынам на поўдзень ад Мінска) з адрына (устаўное н).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

би́тый

1. в разн. знач. бі́ты;

2. (убитый на мясо) рэ́заны, бі́ты, ко́латы; см. бить;

◊

би́тый час цэ́лая (до́брая) гадзі́на;

за одного́ би́того двух неби́тых даю́т посл. за аднаго́ бі́тага двух нябі́тых даю́ць;

ка́рта би́та ка́рта бі́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

eight

[eɪt]

n., adj.

1) во́сем

2) васьмёрка f. (ігра́льная ка́рта)

•

- eight times

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

face card

каро́ль, да́ма або́ вале́т (у ка́рах); фігу́рная ка́рта, карці́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)