Verbum

Балдэ́с ’дурны, нерастаропны чалавек; вісус, гультай’ (Бяльк.), ’аболтус’ (Гарэц., Касп.). Бясспрэчна, кантамінаванае слова, параўн. балда́ і балбе́с.

◎ Лабатра́с ’вісус, абібок, гультай’ (КТС), лсібатрос ’тс’ (Касп., Нар. сл.), лсібатрэс ’тс’ (Мядзв.). З рус. лоботряс ’тс’.

◎ Ламе́нь ’гультай, лежабок’ (Юрч. Фраз. 3). Да лом. Аб экспрэсіўным суф. ‑ень гл. Сцяцко (Афікс. наз., 38).

Лэўдзік ’злодзей’, лэўдзіць ’красці’, злэўдзіць ’украсці’ (Нас.; Юрч. Вытв.). Балтызм. Параўн. літ. láudaga, láudagas ’неахайны, апушчаны’, ’гультай’.

Ляжа́ч ’гультай’ (свісл., Сл. ПЗБ), макед. лежач, легач, балг. боцеўградск. лежач ’тс’. Прасл. Iežačь < lezati > ляжаць (гл.).

Ляну́цька ’гультай’ (Др.-Падб., Гарэц.). Да ляны́ (гл.). Аб суфіксе ‑ут‑ (+ ‑ька) гл. Сцяцко, Афікс. наз., 129.

◎ Лізбе́нь ’гультай’ (рагач., Мат. Гом.). Утварылася з *ляж‑ бень з заменам ж > з (магчыма, пад уплывам лізаць).

Луміць ’цягнуць, красці’ (Янк. БП). Відавочна, балтызм. Параўн. літ. glem̃žti ’ха́паць, хапа́ць’, ’жэрці’, lùmza ’гультай’ і lumtóti ’хапаць’.

Манкіра́нт ’прылада для правядзення радкоў на градзе’ (Жд. 1). З польск. markier ’маркёр’ пад уплывам польск. markierant ’гультай’.