адпе́таваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Разм. Нацярпецца гора, адпакутаваць. [Сымон:] — Собіла ж мне ў палон тады трапіць, два гады адпетаваў. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растраўля́ць

1. гл растравіць;

2. (пра гора і г. д.) áufwühlen vt, wíeder wáchrufen* аддз

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мыта́рство ср. паку́та, -ты ж., му́ка, -кі ж., го́ра, -ра ср.; (злоключения) няго́ды, -го́д мн.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

недзіця́чы, ‑ая, ‑ае.

Які не ўласцівы дзіцячаму ўзросту, дзецям. Недзіцячая сур’ёзнасць. □ На заплаканы тварык балюча глядзець, У вачах — недзіцячае гора. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысці́гнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Разм. Раптоўна апанаваць; спасцігнуць. Моцна прысцігнула гора. Здавалася, канца і краю няма яму. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Змартве́нне, змартве́ня ’гора’ (Сл. паўн.-зах.). З польск. zmartwienie ’непрыемнасць’ ад z‑martw‑ić ’стаць прычынай смутку’, уст. ’забіць’. Корань martw‑ гл. мёртвы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вядзьма́р, ведзьмара, мн. ведзьмары, ‑оў; м.

Той, хто займаецца вядзьмарствам. На шурпатай кары клалі знак ведзьмары На людскую нядолю і гора. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́рачка ​1, ‑а, н.

Разм. і нар.-паэт. Памянш.-ласк. да гора.

го́рачка ​2, ‑і, ж.

Памянш.-ласк. да гара; горка ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несуцяша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не прыносіць суцяшэння, заспакаення. Несуцяшальныя весткі. // Які цяжка, нельга суцешыць. Вайна пакінула глыбокія раны, прынесла несуцяшальнае гора. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Сагнуць усіх, многіх або ўсё, многае. Пазгінаць галіны. / у перан. ужыв. Гора не пазгінала людзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)