глі́ністы Lehm-; lhmig, tnhaltig, lhmhaltig;

глі́ністы раство́р Lehmmörtel m -s, -;

глі́ністая гле́ба lhmiger Bden, Lhmboden m -s, -böden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

opoka

ж.

1. скала;

2. камяністая глеба;

3. перан. апора

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Мілюга́ ’малаўрадлівая глеба’ (полац., Яшк.). Паўкалька — балтызм, утвораная ад літ. mẽlynas ’сіні’, mė̃lis ’сінь’ паводле сінюга́ ’гліністая, падзолістая, неўрадлівая зямля’ (шальч., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Суглі́нак ’глініста-пясчаная глеба’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Параўн. укр. су́глинок, рус. сугли́нок, для якіх Трубачоў (Этногенез₂, 457) узнаўляе прасл. *sǫglinъkъ. Гл. су- і гліна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падзо́л ’бедная солямі глеба шэравата-белага колеру’ (ТСБМ), падзо́ла (Касп.), падзо́лле (Бяльк.), падзо́ліца, падзо́ль (Сл. ПЗБ), падзо́ліца (Мат. Гом.) ’тс’. Да зала (гл.) па колеру глебы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гразь, -і́, ж.

1. Размяклая ад вады глеба.

На агародзе г.

2. Бруд, нечыстоты.

На падлозе г.

3. перан. Пра амаральнасць, нячэснасць, што-н. ганебнае, нізкае.

Змяшаць з граззю каго (разм., неадабр.) — груба аблаяць, зняважыць, зняславіць.

Не ўдарыць тварам у гразь (разм., адабр.) — паказаць сябе як найлепш.

Як гразі чаго (разм.) — вельмі многа.

Грыбоў сёлета як гразі.

|| прым. гра́зевы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Г. паток.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

грунт, -у, М -нце, мн. грунты́, -о́ў, м.

1. Глеба, зямля.

Гліністы г.

2. Цвёрдае дно пад вадой.

Убіць па́лі ў г.

3. Слой рэчыва, якім пакрыта палатно ці дрэва, прызначаныя для жывапісу.

Нанесці г. на палатно.

4. перан. Тое галоўнае, на чым асноўваецца, грунтуецца што-н.

|| прым. грунтавы́, -а́я, -о́е (да 1 і 3 знач.).

Грунтавыя воды.

Грунтавая дарога (не брукаваная). Грунтавыя фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

акамяне́ць сов., в разн. знач. окамене́ть;

гле́ба зусі́м ~не́ла — по́чва совсе́м окамене́ла;

дзяўчы́на ~не́ла са стра́ху — де́вушка окамене́ла от стра́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бало́цісты

1. (изобилующий болотами) боло́тистый;

б. край — боло́тистый край;

2. (заболоченный) боло́тистый, тряси́нный, то́пкий;

~тая гле́ба — боло́тистая (тряси́нная, то́пкая) по́чва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

перагарэ́ць сов., в разн. знач. перегоре́ть;

электры́чная ля́мпачка ~рэ́ла — электри́ческая ла́мпочка перегоре́ла;

гле́баэ́ла — по́чва перегоре́ла;

душа́э́ла — душа́ перегоре́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)