святлатэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Галіна навукі і тэхнікі — тэорыя і практыка спосабаў прымянення святла, а таксама пераўтварэння энергіі святла ў іншыя віды энергіі.

|| прым. святлотэхні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цаліна́, -ы́, ж.

1. Зямля, якая ніколі не апрацоўвалася.

Узнімаць цаліну.

2. Тое, што і цалік.

3. перан. Недаследаваная, нявывучаная галіна чаго-н.

|| прым. цалі́нны, -ая, -ае.

Цалінныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Zwéig

m -(e)s, -e

1) галі́на, сук

2) галіна́

◊ auf kéinen grünen ~ kómmen* — не мець по́спеху [шча́сця]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

halizna

ж. паляна; астравінка; гала; галіна; прагалле

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бахчаво́дства, ‑а, н.

Вырошчванне бахчавых культур як асобная галіна сельскай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокадахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які дае вялікі даход; высокапрыбытковы. Высокадаходная галіна гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіталаёмкі, ‑ая, ‑ае.

Які патрабуе вялікіх капіталаўкладанняў. Капіталаёмкая галіна народнай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касметало́гія, ‑і, ж.

Галіна ведаў, якая вывучае ўрачэбную і дэкаратыўную касметыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесазна́ўства, ‑а, н.

Галіна ведаў аб прыродзе, росце і развіцці лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маладахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які прыносіць невялікі, недастатковы даход. Маладаходная галіна гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)