Verbum

анлайнавы слоўнік

Ростр ’таран у выглядзе галавы якой-небудзь жывёлы на насавой частцы стараж.-рымскага ваеннага карабля’ (ТСБМ). Праз рус. мову з лац. rostrum ’нос карабля’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сломи́ть сов., прям., перен. злама́ць;

◊

сломя́ го́лову на злом галавы́; (стремглав) стрымгало́ў;

бро́ситься сломя́ го́лову кі́нуцца стрымгало́ў (кулём);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мікрацэфа́лія

(ад мікра- + -цэфалія)

вельмі малы аб’ём чэрапа галавы, недаразвітая галава (параўн. макрацэфалія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

cranium

[ˈkreɪniəm]

n., pl. -niums, -nia

1) чэ́рап -а m. (ко́сьці галавы́)

2) мазгава́я ча́стка чэ́рапу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

breakneck

[ˈbreɪknek]

adj.

рызыко́ўны; небясьпе́чны; каркало́мны

at breakneck speed — стрымгало́ў, з каркало́мнай ху́ткасьцю, на злом галавы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

атупе́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан атупелага. Такія моманты бывалі ў жыцці Сашкі Стафанковіча, момантны жывёльны страх быццам бы прарываў атупеласць яго галавы і сэрца. Чорны.