beáchtenswert

a

1) ва́рты ўва́гі

2) дзі́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

непамы́сна, прысл.

Абл.

1. Прыкра, непрыемна. Спачатку я разгубілася, адчула сябе непамысна. Савіцкі.

2. безас. у знач. вык. Аб пачуцці прыкрасці, нездавальнення. Стала вельмі непамысна. «Ну, куды я варты? Дзе ж мой характар?» Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разля́пацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм.

1. Пачаць моцна і доўга ляпаць. Лёскат варты.. гнаўся за ім услед. — Ажно апрацівела. Вось разляпаўся, дурніла, — вылаяўся Васіль. Гартны.

2. Раскідацца, распырскацца. Гразь разляпалася ва ўсе бакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pożałowanie

pożałowani|e

н. шкадаванне;

godny ~a — варты жалю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

worth​2 [wɜ:θ] adj.

1. ва́рты, які́ мае ва́ртасць або́ кошт;

What is it worth? Колькі гэта каштуе?;

What is the dollar worth? Які цяпер курс долара?

2. ва́рты (чаго-н.), які́ заслугоўвае (чаго-н.);

be worth attention заслуго́ўваць ува́гі;

The book is worth reading. Кнігу варта пачытаць;

It is worth while reading the book. Варта пачытаць гэтую кнігу.

♦

for all one is worth infml што ёсць мо́цы, сі́лы;

not worth a damn/a straw/a red cent infml ніку́ды не ва́рты, нікчэ́мны, гро́ша ло́манага не ва́рты;

be worth one’s salt до́бра працава́ць;

be worth one’s/its weight in gold цані́цца на вагу́ зо́лата;

worth smb.’s while варты затра́чанага ча́су, намага́нняў і да т.п.;

I’ll make it worth your while. Вы аб гэтым не пашкадуеце.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цырато́вы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з цыраты. Па дарозе папалася.. [Лабановічу] некалькі будак, пунктаў паліцэйскай варты, каля якіх звычайна стаялі або тупалі гарадавыя ў цыратовых плашчах. Колас. У маіх руках — тоўсты агульны сшытак у цыратовай вокладцы. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падно́сак, -ска м. подмётка ж.;

◊ ~ска не ва́рты — в подмётки не годи́тся;

на хаду́ ~скі адрыва́е — на ходу́ подмётки рвёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сто́ящий

1. прич. які́ (што) кашту́е;

2. прил., разг. ва́рты, до́бры;

э́то де́ло сто́ящее гэ́та спра́ва до́брая (ва́ртая).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

◎ На́кальны ’упарты, свавольнік, разбэшчаны, дураслівы, непаслухмяны (пераважна пра дзяцей падросткаў)’ (бялын., Янк. 3.). З *на‑коль‑ны, да кол, г. зн. ’варты, каб пасадзіць яго на кол’, параўн. накольнік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падно́сак м Schúhsohle f -, -n;

падбі́ць падно́скі besóhlen vt;

◊ ён яго́нага падно́ска не ва́рты ≅ er kann ihm das Wásser nicht réichen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)