абдзіра́ч, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абдзіра́ч, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іх,
1.
2. У значэнні прыналежнага займенніка: які належыць ім; іхні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гаспада́рлівасць, ‑і,
Здольнасць умела і эканомна кіраваць гаспадаркай (у 3, 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзяво́часць, ‑і,
Уласцівасць дзявочага; свежасць, цнатлівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адыхо́дная, ‑ай,
Малітва, якую чытаюць над тым, хто памірае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адыхо́дны, ‑ая, ‑ае.
Які звязаны з адыходам (у 1 знач.).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́дшыб, ‑у,
У выразе: на водшыбе — асобна, на некаторай адлегласці ад чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выклю́чна,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саладжа́васць, ‑і,
Уласцівасць саладжавага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свінапа́с, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)