zachowanie

zachowani|e

н.

1. захаванне;

zasada ~a energii фіз. закон захавання энергіі;

2. паводзіны;

stopień z ~а — адзнака за паводзіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

quality​1 [ˈkwɒləti] n.

1. я́касць, гату́нак; уласці́васць;

adequate quality дабрая́каснасць;

low/high quality ні́зкая/высо́кая я́касць;

premium/prime quality вышэ́йшая я́касць

2. я́касць, уласці́васць, адзна́ка, характэ́рная асаблі́васць, прыме́та;

You need special qualities to work as a nurse. Каб працаваць медыцынскай сястрой, вам патрэбна мець пэўныя асабістыя якасці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

обозначе́ние ср.

1. (действие) абазначэ́нне, -ння ср.; зна́чанне, -ння ср., ме́чанне, -ння ср.; см. обознача́ть;

2. (знак) адзна́ка, -кі ж., знак, род. зна́ка м.;

усло́вные обозначе́ния умо́ўныя адзна́кі (зна́кі);

3. (означение) азначэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГРУМ-ГРЖЫМА́ЙЛА Рыгор Яфімавіч

(17.2.1860, С.-Пецярбург — 3.3.1936),

рускі географ, даследчык Цэнтр. і Сярэдняй Азіі. У 1884—87 падарожнічаў па Алтаі, Цянь-Шані, Каракаруме і Кашгарыі. У 1889—90 узначальваў экспедыцыю ў Цэнтр. Азію, у час якой адкрыты горны хр. Бэйшань і вызначана адмоўная адзнака Турфанскай упадзіны. У 1903—14 ажыццявіў шэраг экспедыцый у Зах. Манголію, Туву, на Д.Усход і інш. У 1920—31 віцэ-прэзідэнт Геагр. т-ва СССР. Асн. працы: «Апісанне Амурскай вобласці» (1894), «Зах. Манголія і Уранхайскі край» (т. 1—3, 1914—30). Вял. залаты медаль Геагр. т-ва. Яго імем названы перавал у гарах Сіхатэ-Алінь, ледавікі на Паміры і масіве Багдо-Ула.

т. 5, с. 463

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

C, c

[si:]

n., pl. C's, c’s

1) трэ́цяя лі́тара анге́льскага альфабэ́ту

2) трэ́ці гату́нак

grade C canned fish — ры́бныя кансэ́рвы 3-га гату́нку

3) пасрэ́дна (шко́льная адзна́ка)

4) Mus. до (но́та)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

выда́тны

1. (о человеке) ви́дный, выдаю́щийся, знамени́тый;

2. незауря́дный, прекра́сный, замеча́тельный, превосхо́дный, недю́жинный, бесподо́бный, отли́чный;

~ныя здо́льнасці — незауря́дные (прекра́сные, замеча́тельные, превосхо́дные, недю́жинные) спосо́бности;

3. достопримеча́тельный, примеча́тельный;

~ныя мясці́ны го́рада — достопримеча́тельные (примеча́тельные) места́ (достопримеча́тельности) го́рода;

4. отли́чный;

~ная адзна́ка па літарату́ры — отли́чная отме́тка по литерату́ре

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

distinction

[dɪˈstɪŋkʃən]

n.

1) адро́зьніваньне, адро́зьненьне n.

to make no distinction — не адро́зьніваць

2) ро́зьніца f.

What is the distinction between… — Яка́я ро́зьніца паміж…

3) адме́тная характэ́рная ры́са; арыгіна́льнасьць f.

his style lacks distinction — у яго́ным сты́лі няма́ адме́тнасьці

4) адзна́ка f., го́нар -у m.

He served with distinction — Ён служы́ў з го́нарам

distinction for bravery — адзна́ка за му́жнасьць

5) высо́кія я́касьці, выда́тнасьць f.

poet of distinction — выда́тны паэ́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

асаблівасць, своеасаблівасць, уласцівасць, якасць, рыса, знак, адзнака, прыкмета, адмета, адметнасць, бок, характар, спецыфіка, атрыбут, сімптом, штрых

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Zensúr

f -, -en

1) ацэ́нка, адзна́ка, бал

2) тк. sg цэнзу́ра

die ~ hat das Buch (nicht) zúgelassen — цэнзу́ра (не) дазво́ліла друкава́нне кні́гі

3) та́бель (паспяхо́васці)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Тро́йка 1, трэ́йко ‘тройчы’ (Нар. Гом.), тро́йко ‘трое’ (Рам. 3, ТС), ‘трайня’ (Сл. ПЗБ), трэ́ка ‘тройчы’ (Сцяшк. Сл.), трэ́ко ‘тс’ (Сержп.). Узыходзяць да формы зборнага лічэбніка *trojь ‘трое’, аформленага па ўзоры *dvojьka ‘двое’ з суф. ‑k‑, гл. Карскі 2-3, 55; Мяркулава, Этимология–1972, 102; SP, 5, 185. Формы з ‑э(й) можна патлумачыць уплывам балтыйскіх моў на фоне тро́е, пры літ. trejí ‘тры, трое’, аднак больш верагодная змена о > э пад націскам пад уплывам трэці.

Тро́йка 2 ‘лічба 3 і адпаведная адзнака ці карта; запрэжка з трох коней; група з трох чалавек; касцюм з трох рэчаў’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), ‘3‑метровая калода’ (Мат. Гом.), ‘трэці ход у гульні’ (ТС). Да папярэдняга слова (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)