Каллёт ’верхняя спадніца’ (Мат. Маг.). Асіміляцыя зычных. Гл. камлёт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кандра́т ’тхор’ (пар. Мат. Гом.) — табу. Параўн. Міша ’мядзведзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ке́ранскі ’немалады халасцяк’ (Мат. Гом.). Іранічна да вядомага прозвішча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кле́мбы ’абутак на драўлянай падэшве’ (Мат. Маг.). Гл. клумбы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кло́дава ’магільнік’ (Мат. Гом.). Гл. клад з. Ад *кладава.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кля́мля ’спражка’ (Мат. Гом.). Гл. кляма і клямар4.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́ган ’драўляная міска’ (Мат. Гом.). Да каган. Гл. каганец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́ліца ’аколіца, вуліца’ (Бяльк., Мат. Маг.). Да аколіца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нунёж ’няўжо ж’ (Мат. Маг.). З ну няўжо ж.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Па́расцень ’гузак’ (Мат. Гом.). Ад парасціраем з суф. ‑ень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)