скупе́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, м. і ж.

Тое, што і скупянда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрэптацы́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Лекавы сродак, які выкарыстоўваецца пры стрэптакокавых захворваннях.

[Ад слова стрэпта (кок) і лац. caedere — забіваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суто́ньвацца, ‑аецца; безас. незак.

Абл. Змяркацца. Сутоньвалася. Дзе-нідзе запальваліся агні. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ты́льда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Друкарскі знак у выглядзе хвалістай рысачкі (~).

[Ісп. tilde.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэтрахо́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

У музыцы — чатырохступенны гукарад у аб’ёме кварты.

[Грэч. tetráchordon ад tetra — у складаных словах — чатыры і chordē — струна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэхрэ́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Тое, што і тэхнічны рэдактар (гл. тэхнічны).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халадабо́йня, ‑і, ж.

Невялікая бойня з халадзільнікамі, дзе захоўваюць мяса забітай жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлебазаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Прадпрыемства з механізаванай выпечкай хлеба. Хлебазавод-аўтамат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэд, ‑а, М ‑дзе, м.

Стрэшка, пад якой размяшчаюцца клеткі на зверафермах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вальдшнэ́п

(ням. Waldschnepfe)

птушка атрада сеўцападобных, якая жыве ў лясах, дзе ёсць ручаі, балоты; аб’ект спартыўнага палявання; слонка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)