breeder [ˈbri:də] n. той, хто гаду́е/разво́дзіць жывёл або́ раслі́ны;
a cattle breeder жывёлаво́д, жывёлагадо́вец;
a dog breeder сабакаво́д;
a plant breeder раслінаво́д
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
listener [ˈlɪsnə] n. слуха́ч; радыёслуха́ч;
listener’s choice канцэ́рт па зая́ўках радыё слухачо́ў;
a good listener той, хто ўме́е слу́хаць з ува́гай і спачува́ннем
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
stage-struck [ˈsteɪdʒstrʌk] adj. захо́плены тэа́трам; той, хто імкне́цца да тэатра́льнай дзе́йнасці;
She is stage-struck. Яна аж вар’яцее – так хоча стаць актрысаю.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Тоежса́масьць ’тоеснасць’ (Ласт.), тоеса́масьць, тожса́масць ’тоеснасць, ідэнтычнасць’ (Байк. і Некр.), тожса́масць ’ідэнтычнасць, саматоеснасць’ (Некр. і Байк.), сюды ж тоежса́мы ’тоесны’ (Ласт.), тоеса́мы, тожса́мы ’тоесны, ідэнтычны’ (Байк. і Некр.). Утворана для перадачы лац. identitās ’ідэнтычны’ ад īdem ’той самы, той жа’, па тыпу польск. tożsamość, у аснове спалучэнне то́е са́мое ’адно і тое ж’ (вілен., Сл. ПЗБ), то́я‑са́мая ’тое, што было’ (Варл.), формы н. р. суадносныя з той са́мы ’той жа’ (Некр. і Байк.), той‑са́мы ’тс’ (Байк. і Некр.), тоj сам ’тс’ (Вруб.), гл. той, тое, самы. Формы з тож, мажліва, непасрэдныя запазычанні з польскай мовы. Гл. таксама тож.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
арганіза́тар
(фр. organisateur)
1) той, хто арганізуе што-н., з’яўляецца ініцыятарам чаго-н.;
2) той, хто мае здольнасці да арганізацыйнай работы.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
адшчапе́нец, ‑нца, м.
Той, хто адкалоўся, адарваўся ад свайго асяроддзя, калектыву; той, ад каго адрокся калектыў. [Другі з камунараў:] Не нам з адшчапенцамі Такімі ўжо братацца, З няўдалай «брыгадаю» Пара нам расставацца. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́руснік, ‑а, м.
1. Паруснае судна. Па Дзвіне шнуравала некалькі катэраў з людзьмі і з дзесятак паруснікаў. Гартны.
2. Уст. Той, хто шые парусы.
3. Той, хто займаецца парусным спортам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бра́га ж.
1. (отходы винокурения) барда́;
2. (сусло) бра́жка;
3. (напиток) бра́га;
◊ не сто́лькі той ~гі, ко́лькі звя́гі — погов. не сто́лько ше́рсти, ско́лько ви́згу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
но́сьбіт, -а, М -біце, мн. -ы, -аў, м.
1. Той, хто валодае, надзелены чым-н., можа быць выразнікам, прадстаўніком чаго-н.
Носьбіты мовы.
2. Аб рэчах, прадметах і пад., якія валодаюць якімі-н. уласцівасцямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мецэна́т, -а, М -на́це, мн. -ы, -аў, м.
Багаты апякун навук і мастацтваў; увогуле той, хто апякуецца над якой-н. справай.
|| ж. мецэна́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. мецэна́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)