Рага́ль — пра вала або лася з вялікімі рагамі (Др.-Падб., Сержп.). Адпрыметнікавы назоўнік з суфіксам ‑аль ад рага́ты (гл.), як наса́ль ад наса́ты. Пра словаўтваральную мадэль гл. Сцяцко, Афікс. наз., 94. Да рог (гл.), параўн. роголе́ ’вялікія рогі’ (ТС). Сюды ж рага́лік ’жук-алень’ (глыб., міёр., ЖНС), паколькі жук мае моцна развітыя верхнія сківіцы, якія па форме нагадваюць рогі аленя, і рага́лік ’маленькая булачка ў выглядзе рога’ (ТСБМ), раго́лік ’варэнік’, ’коржык з бульбы і мукі’ (Ян.). Перанос назвы па форме.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
balloon
[bəˈlu:n]
1.
n.
аэраста́т -а m., паве́траны шар, балён -а m.
2.
v.i.
1) ляце́ць балёнам, аэраста́там
2) рапто́ўна расьці́, падніма́цца
Prices are ballooning — Цэ́ны рапто́ўна й мо́цна расту́ць
3.
v.t.
надзіма́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
cleave
I [kli:v]
v.t. cleft or cleaved or clove
1) расшчапля́ць, раско́лваць
2) прасяка́ць
3) расьсяка́ць
II [kli:v]
v.t. cleaved
мо́цна трыма́цца; лі́пнуць; быць ве́рным, адда́ным
He cleaves to his friends — Ён адда́ны сябро́м
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
thunder
[ˈӨʌndər]
1.
n.
1) гром -у m., грымо́ты pl.
2) гул -у m.
the thunder of Niagara Falls — грымо́тны гул Ніяга́рскага вадаспа́ду
2.
v.i.
1) грыме́ць, груката́ць
2) мо́цна гавары́ць; крычэ́ць, грыме́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прырасці́ ‑расту, ‑расцеш, ‑расце; ‑расцём, ‑расцяце; пр. прырос, ‑расла, ‑ло; зак.
1. Зросшыся з чым‑н., утварыць адно цэлае; прыжыцца. Прышчэп прырос. □ Пяць груш і яблынь пасадзілі Мы ў гонар дружбы і любві. І пастаялі ў задуменні, І пажадалі без прамоў, Каб прырасло мацней карэнне, Як наша прырасла любоў. Панчанка. // перан. Моцна прывыкнуць, прывязацца да чаго‑н. — Прырасла ты, Наташа, да свайго гэтага агарода моцна, а парваць з ім усё ж давядзецца. Асіпенка. [Ксавэру Блецьку] ужо цяжка было на старасці год выбівацца з той каляіны, да якой прырос за доўгія гады. Чорны.
2. перан. Шчыльна прыстаць да чаго‑н., застацца на месцы, стаць нерухомым. Ульяна ўстала з ложка, падышла да стала, дзе, расставіўшы ногі ў чорных валёнках-бурках, прырос да падлогі дзед Тодар. Пташнікаў. Той бедны дзяцел да сука прырос, аж па спіне прайшоў мароз. Дубоўка.
3. Разм. Павялічыцца ў колькасці, у памерах. Толькі за сем месяцаў з ліменскіх лясоў вывезена шаснаццаць тысяч кубаметраў драўніны, у паўтара раза больш, чым за год прырасце. Карамазаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сту́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да стукнуць (у 1–3 знач.).
2. Рабіць стук, шум пры ўдарах, штуршках; удараць са стукам. На дварэ стараставай сядзібы шорхаў гэбель, шыпела піла, стукалі малаткі. Самуйлёнак. Гаспадыня вынесла ў сенцы талеркі, графінчык, нешта рабіла там, тупала, стукала посудам. Арабей. / Пра механізмы і іх часткі. Ля клуба стукаў рухавік. Пташнікаў. У .. цішыні неяк ненатуральна гучна стукаюць ходзікі — нібы падкрэсліваюць імклівасць кожнай хвіліны. Шыловіч. / Пра аўтаматычную зброю. Гранаты рваліся бесперастанку раз за разам, і дробна стукалі аўтаматы. Чорны. / Пра сэрца, пульсуючую кроў. Ад бегу і шпаркай хады шчокі .. [Макаркі] разгарэліся, як мак, і сэрца стукала моцна і часта. Колас. // безас. Пра адчуванне шуму, штуршкоў, удараў (у галаве, вушах і пад.) пры моцна пульсуючай крыві. У скронях стукала, як малаткамі. Лобан.
3. Удараць (у дзверы, акно і пад.), стукам выказваць просьбу ўпусціць куды‑н. Ціток стукаў у бляшаны верх кабіны і прасіўся: — Дай ногі выпрастаць. Ды перакусім. Б. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
standing2 [ˈstændɪŋ] adj.
1. стая́чы;
standing corn хлеб на ко́рані;
give a standing ovation мо́цна апладзі́раваць (стоячы)
2. sport у сто́йцы;
a standing jump скачо́к з ме́сца
3. пастая́нны, ста́лы; бесперашко́дны;
a standing dish дзяжу́рная стра́ва; звыча́йная тэ́ма;
a stan ding set theatre адна́ дэкара́цыя (для ўсёй п’есы);
a standing joke дзяжу́рны жарт
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
allergic
[əˈlɜ:rdʒɪk]
adj.
1) алергі́чны
an allergic reaction — алергі́чная рэа́кцыя
to be allergic to — мець але́ргію да чаго́
2) Sl. які́ мо́цна ня лю́біць
to be allergic to work — ня любі́ць працава́ць, быць гультаём
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
spurn
[ˈspɜ:rn]
1.
v.t.
1) адмаўля́цца з пага́рдай; пага́рдліва адкіда́ць
2) піха́ць, адпі́хваць наго́ю
2.
v.i.
праці́віцца, супраціўля́цца; мо́цна пратэстава́ць
3.
n.
1) пага́рдлівая адмо́ва; пага́рдлівае ста́ўленьне
2) удар -у m., вы́сьпятак -ка m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
throb
[Өrɑ:b]
1.
v., (-bb-)
1) мо́цна бі́цца, пульсава́ць
2) раўнаме́рна бі́цца
3) дрыжэ́ць (ад узру́шанасьці, трыво́гі)
2.
n.
1) раўнаме́рнае біцьцё
the throb of a pulse — раўнаме́рнае біцьцё пу́льсу
2) уздры́гваньне, дрыго́тка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)