Абля́к ’дробная плотка’ (Крыв.). Абляк (антрапонім). Параўн. рус. обляк ’тоўстае дзіця’, польск. oblak ’кавалак дрэва, калода, кругляк’. Тады ўсе гэтыя словы паходзяць ад. прасл. obьlъ, гл. Бірыла БА, 2, 15.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пі́льшчык 1 ’чалавек, што пілуе дрэва’ (Бяльк.; паўсюдна, ЛА, 3), ’работнік, які пілуе дошкі’ (Варл.). Да шліцы (гл.).
◎ Пі́льшчык 2 ’рагавы стрыжань пяра птушкі’ (паст., Сл. ПЗБ). Да пішчык (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Саксау́л ’невысокае бязлістае дрэва (або хмызняк) сямейства маравых, якое расце ў сярэднеазіяцкіх саланчаковых пустынях’ (ТСБМ). Праз рус. саксау́л (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 74) з казах. seksevil (гл. Трубачоў, Дополн., 3, 547).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сухапасто́й ’сухі, але стаячы на пні лес’ (Варл., Сл. ПЗБ). Параўн. рус. сухоподсто́йное де́рево ’сухастой, сушняк’, польск. дыял. suchopostoje ’стаялае высахлае дрэва ў лесе’. Да сухастой (гл.), з няяснай устаўкай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тарча́к ’галоўны корань дрэва, старчак’ (паст., Расл. св.), тарчма́к ’тс’ (бялын., ЛА, 1). Назоўнікі ад тарча́ць, паралельнага да тырча́ць (гл.), параўн. яшчэ старча́к ’тс’; апошняя форма пад уплывам тарчма, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Feriunt summos fulgura montes
Маланкі б’юць у высокія горы.
Молнии ударяют в высокие горы.
бел. Маланка б’е ў высокае дрэва.
рус. Гроза бьёт по высокому дереву. Кому много дано, с то го много и спросится.
фр. La noblesse oblige (Положение обязывает).
англ. Huge winds blow on high hills (На высоких холмах дуют сильные ветры).
нем. Hoher Baum fängt viel Wind (Ветер задевает высокие деревья). Das Wetter schlägt gern in die hohen Türme (Гроза бьёт по высоким башням).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
arboreal
[ɑ:rˈbɔriəl]
adj.
1) які́ жыве́ на дрэ́вах, сяро́д дрэ́ваў
A squirrel is an arboreal animal — Вавёрка — зьвяро́к, які́ жыве́ на дрэ́вах
2) дрэвападо́бны; з дрэ́ва, дрэ́вавы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
hew
[hju:]
v.t.
1) сячы́ (сяке́рай, мячо́м); расьсяка́ць
2) абчэ́сваць (бервяно́); высяка́ць (з ка́меня, ма́рмуру)
to hew down — сьсяка́ць (дрэ́ва); высяка́ць (лес)
•
- hew one’s way
- hew to
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
orange
[ˈɔrɪndʒ]
1.
n.
1) ара́нжык -а m., апэльсі́н -а m. (плод і дрэ́ва)
2) ара́нжавы ко́лер
2.
adj.
1) ара́нжавы (пра ко́лер)
2) апэльсі́навы (пра сок)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
plum
[plʌm]
1.
n.
1) сьлі́ва f. (дрэ́ва й плод)
2) сма́чны кава́лак, вяршкі́, не́шта ве́льмі до́брае
3) цёмны сі́не-фіяле́тавы ко́лер
2.
adj.
сі́не-фіяле́тавага ко́леру
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)