pot

[pɑ:t]

n.

1) гаршчо́чак, пасу́дзіна

a cooking pot — гаршчо́к -ка́ m.

a flower pot — вазо́н -а m.

a tea pot — гарба́тнік, ча́йнік -а m., імбры́чак -ка m.

2) алькаго́льны напо́й

3) кош для ло́ўлі ры́бы, ра́каў

4) informal вялі́кая су́ма гро́шай

5) Sl. марыхуа́на f.

- go to pot

- keep the pot boiling

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

чу́вствоваться

1. (ощущаться, восприниматься чувствами, становиться заметным) адчува́цца;

в ней чу́вствуется больша́я любо́вь к лю́дям у ёй адчува́ецца вялі́кая любо́ў да людзе́й;

чу́вствуется боль в коле́не адчува́ецца боль у кале́не;

во всём чу́вствовалось приближе́ние весны́ ва ўсім адчува́лася набліжэ́нне вясны́;

2. безл. адчува́цца;

чу́вствуется, что учени́к не по́нял объясне́ния учи́теля адчува́ецца, што ву́чань не зразуме́ў тлумачэ́ння наста́ўніка;

3. страд. адчува́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

attention [əˈtenʃn] n.

1. ува́га; ува́жлівасць;

call/draw smb.’s attention to smth. прыцягну́ць ува́гу каго́-н. да чаго́-н., звярну́ць ува́гу каго́-н. на што-н.;

pay attention to smb./smth. звярну́ць ува́гу на каго́-н./што-н.;

Attention, please! Увага!

2. вялі́кая ўва́га; інтарэ́с; ціка́васць;

attract attention выкліка́ць ціка́васць;

be the centre of attention быць у цэ́нтры ўва́гі

3. до́гляд, нагля́д; кло́пат;

He was in need of medical attention. Яму патрабаваўся медыцынскі догляд.

4. mil. (у граматычным значэнні выклічніка) смі́рна! (каманда)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

панара́ма

(ад пан- + гр. horama = відовішча)

1) выгляд мясцовасці з вышыні;

2) вялікая карціна, якая ахоплівае ўвесь круг гарызонту і сумяшчаецца з аб’ёмнымі макетамі прадметаў на пярэднім плане; размяшчаецца ў круглай зале з цэнтральнай агляднай пляцоўкай і стварае ілюзію рэальнай прасторы (напр. Севастопальская п.);

3) перан. шырокае апісанне якіх-н. падзей у мастацкім творы, прэсе, кіно (напр. п. зарубежных падзей);

4) аптычная прылада для павелічэння дакладнасці наводкі гарматы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

crowd

[kraʊd]

1.

n.

1) гурт -у m., гу́рба f., нато́ўп -у m.

2) ма́сы pl.

to appeal to the crowd — падаба́цца ма́сам

3) вялі́кая ко́лькасьць, мно́ства n.

4) informal гру́па f., тава́рыства n.

2.

v.t.

1) сьціска́ць, шту́рхаць, прыціска́ць у цеснаце́

2) напаўня́ць, набіва́ць бітко́м (аўто́бус)

3) informal абляга́ць е́кага) з дамага́ньнямі (пра крэдыто́раў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

profound

[prəˈfaʊnd]

1.

adj.

1) глыбо́кі

a profound sigh (sleep) — глыбо́кі ўзды́х (сон).

2) ве́льмі вялі́кі

profound despair — вялі́кая ро́спач

profound sympathy — найглыбе́йшыя спачува́ньні

3) глыбо́кі, му́дры

a profound thinker — глыбо́кі мысьля́р

4) ні́зкі

a profound bow — шчы́ры пакло́н

2.

n., Poetic

1) глыб f.; мо́ра n.; акія́н -у m.

2) бязьме́рная бе́здань, прадо́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

партрэ́т, ‑а, М ‑рэце, м.

1. Малюнак, рысунак, вялікая фатаграфія чалавека або групы людзей. Скульптурны партрэт. □ На адной сцяне віселі партрэты Карла Маркса і Леніна. Колас. Змітрок і Таня разам глянулі на сцяну, дзе побач з партрэтам бацькі з нядаўняга часу вісеў і матчын партрэт. Ваданосаў. // Разм. Пра таго, хто вельмі падобны да каго‑н. — [Дачка] у яго адна была і, акрамя таго, — выліты партрэт нябожчыцы-жонкі. Мележ.

2. Апісанне знешнасці персанажа ў літаратурным творы. Вось як жывога, дзядзьку бачу. Я тут партрэт яго зазначу. Ён невысок, не надта ёмак. Колас. // Характэрныя рысы, агульная характарыстыка каго‑, чаго‑н. Часта з адзінкавых трапных дэталей або асобных персанажаў ствараецца калектыўны партрэт воінскай масы, народа. Дзюбайла.

•••

Кабінетны партрэт — фатаграфія пэўных памераў (18×24); невялікі партрэт.

[Фр. portrait.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

платфо́рма, ‑ы, ж.

1. Роўная бетонная, каменная і пад. пляцоўка ўздоўж чыгуначнага палатна на станцыі; перон. Тым часам падыходзіў таварны поезд. Сухавараў і настаўнік выйшлі на платформу. Колас. Кузьма і Марына перайшлі на першую платформу і спыніліся ля кіёска. Корбан. // Узвышаная пляцоўка наогул.

2. Невялікая чыгуначная станцыя; паўстанак.

3. Таварны вагон з невысокімі бартамі без даху. Падышоў і гружаны цягнік: жалезныя платформы з гарматамі, танкамі, некалькі закрытых вагонаў, з дзесятак цыстэрнаў. Лынькоў. Дзе ў вагоне, дзе на платформе, дзе на машыне, дзе пехатою, але Вера цяпер ужо цвёрда вырашыла дабірацца да Варонежа. Кулакоўскі.

4. Вялікая вобласць зямной кары, якой ўласціва малая інтэнсіўнасць тэктанічных рухаў і магматычных праяўленняў.

5. перан. Праграма дзеянняў, сістэма поглядаў, палітычных патрабаванняў якой‑н. партыі, групы. Палітычная платформа.

[Фр. plate-forme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баба́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак. аднакр.

Разм.

1. Учыніць выбух, выстраліць, загрымець. Саханчук адбегся пад насып, залёг, і адразу ж гулка бабахнуў яго кавалерыйскі карабін. Асіпенка. У сто гармат бабахне гром. Лужанін. / у безас. ужыв. Разведчык дымам апісаў вялізную чорную дугу. Па ім зноў ўдарылі знішчальнікі, і ў паветры гулка бабахнула. Алешка.

2. Утварыць моцны гук ударам, стукнуць. Страшыдла знікла; а потым хвастом як бабахне па вадзе. Юрэвіч. Недзе ў сенцах глуха бабахнулі дзверы, і ўсё сціхла. Асіпенка. Зрываючыся з прывязі галля, Бабахне бэра, як скарбонка лета. І сутыкнуцца груша і Зямля — Малая і вялікая планеты. Макаль.

3. Рашуча, нечакана сказаць што‑н. Алена.. пералічыла, колькі вось такіх прапаноў марынуецца на заводзе, і нарэшце бабахнула: — Я думаю, мы можам арганізаваць грамадскае канструктарскае бюро. Б. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́здань, ‑і, ж.

1. Бяздонная прорва, невымерная глыбіня. Вузкая дарога пятляла сярод гор і раптам кідалася ўніз, нібы спяшаючыся на Чортаў мост, каб абысці багну і бездань. Мяжэвіч. Як жа добра цяпер апусціць у самую глыбіню студні дзюбу старога «жураўля», дастаць з цёмнай, страшнаватай бездані цяжкае драўлянае вядро, расплёскаць на босыя ногі сцюдзёную ваду, прыпасці сухімі губамі да мокрай сасновай клёпкі!.. Брыль. // Бязмежная прастора (марская, нябесная). З цёмнай бездані неба зрэдку далятаў ледзь чутны рокат матора. Лынькоў.

2. перан. Вялікая колькасць чаго‑н., што нельга палічыць; безліч, процьма. Бездань найтанчэйшых пачуццяў.

3. перан. Тое, што раздзяляе, раз’ядноўвае каго‑н. з кім‑н.; прынцыповыя разыходжанні паміж кім‑н. у чым‑н. Ад’язджаючы, пятнаццацігадовая дзяўчынка не ведала, якой безданню ляжа паміж ёю і яе названым братам граніца. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)