Verbum

анлайнавы слоўнік

ball¹ [bɔ:l] n.

1. мяч, мя́чык;

a tennis ball тэ́нісны мя́чык;

kick the ball about ганя́ць мяч

2. шар;

The Earth is a ball. Зямля – гэта шар;

a ball of cotton ва́тны ша́рык

3. sport кідо́к, уда́р (мячом)

4. закру́гленая ча́стка (чаго-н.);

the ball of the eye anat. во́чны я́блык;

the ball of the knee anat. кале́нны суста́ў

♦

get/set/start the ball rolling пача́ць яку́ю-н. спра́ву;

play ball (with smb.) infml супрацо́ўнічаць (з кім-н.); падтры́мліваць до́брыя стасу́нкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Атмасфе́ра. Новае (відаць, пачатку XX ст.) запазычанне інтэрнацыянальнага тэрміна з рускай мовы (Крукоўскі, Уплыў, 90), у якой з 1718 (Біржакава, Очерки, 344) з лацінскай ці французскай, дзе ўтворана ад грэчаскіх слоў ἀτμός ’па́ра’ і σφαῖρα ’шар’. Пераноснае значэнне ’навакольная абстаноўка’ ў рускай мове з 40‑х гадоў XIX ст. Шанскі, 1, А, 172.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бал

(фр. balle = шар)

1) адзінка вымярэння сілы якой-н. фізічнай з’явы, напр. ветру, землетрасення;

2) лічбавая ацэнка поспехаў (у школе, спорце).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

балаці́раваць

(ням. ballotieren < фр. ballotter, ад ballotte = невялікі шар)

галасаваць, рашаць падачай галасоў якое-н. пытанне (першапачаткова — шляхам апускання ў урну шароў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гло́бус

(лац. globus = шар)

картаграфаваная мадэль зямнога шара (або іншай планеты), якая верціцца на вертыкальнай падстаўцы;

нябесны г. — аб’ёмнае адлюстраванне нябеснай сферы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

краке́т

(англ. croquet, фр. croquet)

гульня спартыўнага тыпу, у якой шар ударамі драўлянага малатка праводзіцца праз размешчаныя ў пэўным парадку драцяныя вароты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

kula

I kul|a

ж.

1. куля;

~a armatnia — гарматнае ядро;

trafić jak ~ą w płot — трапіць пальцам у неба;

2. шар;

~a ziemska — зямны шар;

~a u nogi — цяжар; цяжкі абавязак

ж.

мыліца;

chodzić o ~ach — хадзіць на мыліцах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

balloon

[bəˈlu:n]

аэраста́т -а m., паве́траны шар, балён -а m.

v.i.

1) ляце́ць балёнам, аэраста́там

2) рапто́ўна расьці́, падніма́цца

Prices are ballooning — Цэ́ны рапто́ўна й мо́цна расту́ць

v.t.

надзіма́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

balon, ~u

м.

1. паветраны шар; аэрастат;

2. балон;

balon gazowy — газавы балон;

robić z kogo ~a — дурачыць каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

закаці́цца сов., в разн. знач. закати́ться; (оказаться внутри чего-л. — ещё) вкати́ться; (удалиться, исчезнуть куда-л. — ещё) укати́ться;

мяч ~ці́ўся ў варо́ты — мяч закати́лся (вкати́лся) в воро́та;

шар ~ці́ўся за ры́су — шар закати́лся (укати́лся) за черту́;

клубо́к не́куды ~ці́ўся — клубо́к куда́-то закати́лся (укати́лся);

со́нца ~ці́лася за лес — со́лнце закати́лось за лес;

яго́ сла́ва ~ці́лася — его́ сла́ва закати́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)