ну́трыя, ‑і, ж.

Паўводная млекакормячая жывёліна атрада грызуноў з каштоўным футрам; балотны бабёр. // Футра гэтай жывёлы.

[Ісп. nutria.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́нсавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скунса. Скунсавая шкурка. // Зроблены з футра скунса. Скунсавы каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

но́рка 1, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Памянш. да нара; невялікая нара.

но́рка 2, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Драпежны пушны звярок сямейства куніцавых, які дае каштоўнае футра ад цёмна-карычневага да серабрыста-блакітнага колеру. // Футра гэтага звярка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пушка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Нашыўка з футра па краях адзення, абутку; апуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калано́к, ‑нка, м.

Пушны драпежны звярок сямейства куніцавых; водзіцца ў Азіі і Усходняй Еўропе. // Футра гэтага звярка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куні́ца, ‑ы, ж.

Невялікая драпежная жывёліна сямейства куніцавых з каштоўным футрам. // Футра гэтай жывёліны. Каўнер з куніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

но́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да норкі ​2. Норкавая шкурка. // Зроблены з футра норкі. Норкавая шуба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлёнка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Авечка шлёнскай пароды.

2. Футра гэтай авечкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Plzwerk

n -(e)s пушні́на, фу́тра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Britschwanz

m -es, -schwänze каракульча́ (футра)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)