znaczenie

н. значэнне; сэнс;

znaczenie historyczne — гістарычнае значэнне;

znaczenie przenośne — пераноснае значэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прыда́ць канц.

1. zúgeben* vt, hinzúfügen vt, zúlegen vt; zúteilen vt, unterstéllen vt (вайск.);

2. (сэнс і г. д.) verléihen* vt, gében* vt;

прыда́ць другі́ сэнс éinen ánderen Sinn verléihen*;

прыда́ць значэ́нне Bedéutung béimessen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

літара́льны​1

(польск. literalny, ад лац. litteralis)

1) дакладны, даслоўны (напр. л. пераклад);

2) прамы, не пераносны (напр. л. сэнс).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таямні́часць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць таямнічага (у 1–3 знач.).

2. Нешта невядомае, незразумелае; загадкавасць. Гаварылася .. [слова «сацыяліст»] ціха, шэптам, а самы ж сэнс яго агортваўся нейкаю таямнічасцю, не выклікаючы рэальнага значэння. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Знайсці правільны адказ на загаданае; адгадаць.

Р. рэбус.

Р. загадку.

2. каго-што. Зразумець сэнс чаго-н. незразумелага, уясніць характар каго-, чаго-н.

Р. чалавека.

Р. намеры праціўніка.

|| незак. разга́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разга́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тума́нны, -ая, -ае.

1. гл. туман.

2. Ахутаны, засланы туманам.

Т. бераг ракі.

Туманная раніца.

3. Расплыўчаты, няясны; бачны як цераз туман.

Вырысоўваліся туманныя сілуэты будынкаў.

4. перан. Які мае няясны сэнс; незразумелы.

Туманныя разважанні.

5. перан. Невыразны, цьмяны.

Туманныя вочы.

Т. позірк.

|| наз. тума́ннасць, -і, ж. (да 3—5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зубры́ць, зубру, зубрыш, зубрыць; незак., што.

Разм. Механічна завучваць што‑н., не ўнікаючы ў сэнс. Зубрыць верш. Зубрыць урокі. □ Калі ні заходзіў Цімка да Сёмкі Чыжыка, дык той усё зубрыў матэматыку. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літара́льны

(польск. literalny, ад лац. litteralis)

1) дакладны, даслоўны (напр. л. пераклад);

2) прамы, не пераносны (напр. л. сэнс).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

расшыфрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разабраць, прачытаць напісанае або перададзенае шыфрам. Расшыфраваць радыёграму. □ [Сербаноўскі:] — Я вось разбіраю судовых матэрыялы. На жаль, тады ніхто не расшыфраваў гэтай запіскі. Шамякін. Немцы, вядома, сумку падабралі. Будзе кроў. Калі расшыфруюць спіскі, страшна падумаць. Навуменка. // Разм. Раскрыць, зразумець змест, сэнс якіх‑н. слоў, знакаў. // перан. Разм. Зразумець, разгадаць сэнс чаго‑н. невядомага, загадкавае. Падышоўшы да вырашэння справы з гэтага боку, мы можам вельмі проста расшыфраваць гэтае туманнае на першы погляд пытанне. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клёк м.

1. (моц, сокі зямлі) Säfte der Érde;

2. разм. (розум, разумны сэнс) Vernúnft f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)