вярхо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Галоўны. Вярхоўны галоўнакамандуючы. Вярхоўны заканадаўчы орган.

•••

Вярхоўны Савет БССР — найвышэйшы заканадаўчы орган дзяржаўнай улады БССР.

Вярхоўны Суд БССР — найвышэйшы судовы орган БССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саўнарко́м, ‑а, м.

Гіст. Савет Народных Камісараў. Па стромкіх усходах чалавек сыходзіў з трыбуны. Пніцкі ўспомніў, што толькі што паслухаў яго прамову. Старшыня Саўнаркома. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канкла́ў

(лац. conclave = зачынены пакой)

савет кардыналаў, які выбірае рымскага папу.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

прадпарла́мент, ‑а, М ‑нце, м.

Гіст. Часовы савет рэспублікі — дарадчы орган пры Часовым урадзе ў Расіі, вылучаны ў верасні 1917 г. з так званай Дэмакратычнай нарады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВСНХ (Вы́сший Сове́т Наро́дного Хозя́йства) ист. ВСНГ (Вышэ́йшы Саве́т Наро́днай Гаспада́ркі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Совнарко́м (Сове́т Наро́дных Комисса́ров) ист. Саўнарка́м, -ма м. (Саве́т Наро́дных Каміса́раў).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

совнархо́з (сове́т наро́дного хозя́йства) ист. саўнарга́с, -са м. (саве́т наро́днай гаспада́ркі);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старе́йшина ист. и пр. старэ́йшына, -ны м.;

сове́т старе́йшин саве́т старэ́йшын;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

СТО (Сове́т Труда́ и Оборо́ны) ист. СПА (Саве́т Пра́цы і Абаро́ны).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

senior

м. старэйшына;

rada ~ów — савет старэйшын

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)