Му́ліца ’ручка вясла’ (стол., пін., Масл.; ТС), рус.мы́лица, мы́льца ’тс’, якія з эст.mõla ’кармавое вясло’, карэл.mela, фін.mela (Фасмер, 3, 23–24). Запазычанне з рус. мовы можна дапусціць, але больш імаверным здаецца семантычны перанос з му́лец (гл.), му́ліца ’ручка касы, сахі’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пю́рнік ’пенал’ (Сл. Брэс.). З польск.piórnik ад pióro ’пяро, ручка (для пісання)’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Bügel
m -s, -
1) стрэ́мя
2) ду́жка, ру́чка
3) ве́шалка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Піса́ла ’пяро’ (Нас.), рус.писало ’начынне для пісання’, стараж.-рус.писало ’грыфель’ (XI ст.), польск. старое pisadło, чэш.písadlo ’скрынка з чарнільніцай і пясочніцай’, славен.pisálo ’грыфель’, серб.-харв.пѝсаљка ’аловак’, макед.писалка ’тс’, ’ручка’, балг.писа́лка ’ручка з пяром’. Да прасл.*pьsati ’маляваць’ > пісаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зя́бнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; незак.
Мерзнуць, стыць. Падыходзіла зіма. Сыпаўся калючы сняжок, і сівер наганяў холад. .. Зяблі рукі. На пісьмовых уроках ручка вывальвалася з пальцаў.Чарнышэвіч.Ужо зусім змокла пілотка, зябла на ветры нядаўна астрыжаная галава.Быкаў.// Гінуць ад холаду; вымярзаць. Зябнуць пасевы ад марозу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
касцяны́, ‑ая, ‑ое.
1. Выраблены з косці (у 3 знач.). Касцяныя гузікі. Касцяная ручка нажа. □ Анатоль прайшоў у будан, моўчкі сагнуўся і падняў з коўдры белую касцяную расчоску з ручкай накшталт рыбінай галавы.Ваданосаў.
2. Здабыты, прыгатаваны з касцей жывёлы. Касцяная мука. Касцяны клей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Наму́льніца, намыльніца ’ручка сахі’ (беласт., Смул.). Смулкова звязвае з намуляць даціснуць, нацерці’, намул ’нацёртае месца’, параўн. таксама мулёц ’ручка касы’, аднак, на яе думку, формы з ы нельга вытлумачыць вядомым на Палессі чаргаваннем ы > у пасля губных, паколькі формы з ы засведчаны таксама ў паўночнарускіх гаворках, параўн. мылица ’ручка вясла’ (Смул., 33–34). Фасмер (3, 23–24) звяртае ўвагу на варыянтнасць мыл- і мулпараўн. рус.мульги ’тс’, аднак схільны аднесці названыя формы да муляць (там жа, 9), параўн. таксама смал.намыльваць даціраць, націскаць’ (збліжана з мыла, мыліць?).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Во́бгінка ’ручка касы’ (ДАБМ, 818, мін.). Ад абгінаны (залежны дзеепрыметнік ад дзеяслова абгінаць) і суф. ‑ка.