петы́т

(фр. petit = маленькі)

друкарскі шрыфт, кегель якога роўны 8 пунктам (каля 3 мм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Zéntner

m -s, - (скар. Ztr.) паўцэ́нтнера; цэ́нтнер (нямецкі роўны 50 кг)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падло́га Роўны лог, які прылягае да рэчкі або балоцістага спуску (Віц. Нік. 1895); падэшва ўзвышша (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

fifty-fifty​1 [ˌfɪftiˈfɪfti] adj. infml адно́лькавы, ро́ўны;

You have a fifty-fifty chance of winning. У вас аднолькавы шанс выйграць а(ль)бо прайграць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эквірытмі́я

(ад лац. aequus = роўны + рытм)

дакладная перадача перакладчыкам рытмічных асаблівасцей кожнага асобнага верша арыгінала.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

электры́на

[ад элек(трон) + (ней)трына]

гіпатэтычная элементарная часціца з электрычным зарадам, што роўны зараду электрона, і нулявой масай спакою.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сервіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўны, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. сервіраваць; сервіраванне.

2. Сталовая або чайная пасуда для абеду, вячэры і пад.; убранне стала для абеду, вячэры і пад. Багатая сервіроўка. Сервіроўка для вячэры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ДАЎЖЫНЯ́ ХВА́ЛІ,

найменшая адлегласць паміж пунктамі сінусаідальнай хвалі, якія вагаюцца ў аднолькавай фазе (зрух фаз роўны 2π). Д.х. α звязана з частатой v і фазавай скорасцю хвалі с суадносінамі: λ = ​c/ν. Гл. таксама Хвалі.

т. 6, с. 67

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Кампура́т ’раўня, роўны каму-небудзь’ (стаўбц., Жыв. сл.). Відавочна, ў выніку кантамінацыі слоў кампан (гл.) і польск. kamrat ’калега, таварыш’ (> *кам(у)рад, параўн. польск. дыял. kombrat з ад’ідэацыяй да brat ’брат’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ЗНЕ́ШНІ ВУ́ГАЛ трохвугольніка (многавугольніка),

вугал, утвораны адной з яго старон і працягам сумежнай стараны. З.в. трохвугольніка роўны суме ўнутраных вуглоў, не сумежных з ім.

Да арт. Знешні вугал: ∠BCD — знешні вугал △ABC; ∠BCD = ∠CAB + ∠ABC.

т. 7, с. 101

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)