full-length [ˌfʊlˈleŋθ] adj.

1. на по́ўны рост (пра фатаграфію, партрэт)

2. поўнаметра́жны (пра фільм)

3. до́ўгі, да пят (пра адзенне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

закажане́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Спыніць рост, трапіўшы ў неспрыяльныя ўмовы; зачахнуць, здрабнець. Цяля закажанела. □ — Не падкармілі, Параска, палетак у час, закажанеў лён, — сказала Васіліна, не хаваючы сваёй нездаволенасці. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́прастацца

1. geráde wérden vi (s);

2. (стаць проста) sich áufrichten;

вы́прастацца на ўвесь рост sich hoch áufrichten;

3. разм (легчы, выцягнуўшыся на ўвесь рост) sich (der Länge nach) hínstrecken; sich áusstrecken; sich lang legen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

overgrowth

[ˈoʊvərgroʊӨ]

n.

1) празьме́рна шпа́ркі, бу́йны рост

2) хмызьня́к -у́ m., наро́ст -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

height [haɪt] n.

1. вышыня́

2. рост

3. узвы́шша

4. (of) верх, вышэ́йшая ступе́нь; апаге́й;

the height of glory вяршы́ня/апаге́й сла́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няўхі́льны únentwegt; únbe¦irrt; nicht ábweichend; stétig, únablässig (бесперапынны);

няўхі́льны рост праду́кцыі das stéte Wáchstum der Produktión

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

раз’е́сціся, раз’емся, раз’ясіся, раз’есца; раз’ядзімся, раз’ясцеся; пр. раз’еўся, ‑елася; заг. раз’ешся; зак.

Разм. Распаўнець ад залішняй, сытай ежы. — Ого, брат! Раз’еўся на панскіх харчах. Ты глянь, маці, як яго прэ ў рост. Хадановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аламе́трыя аламетры́я

(ад ала- + -метрыя)

нераўнамерны рост частак цела ў працэсе развіцця арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эпітаксі́я

(ад эпі- + гр. taksis = размяшчэнне)

арыентаваны рост аднаго монакрышталя на паверхні другога.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

закантрактава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Заключыць кантракт на атрыманне або выкарыстанне каго‑, чаго‑н. Закантрактаваць ураджай. Закантрактаваць памяшканне. □ Каб паскорыць рост пагалоўя кароў, было дамоўлена закантрактаваць усіх лепшых цялушак у калгаснікаў. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)