кало́дый, ‑ю, м.

Густы клейкі раствор нітрацэлюлозы ў сумесі спірту і эфіру (скарыстоўваецца ў медыцыне і фатаграфіі).

[Ад грэч. kollōdes — клейкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кало́ідны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да калоіду, з уласцівасцямі калоіду. Калоідны раствор.

•••

Калоідная хімія гл. хімія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбаві́цель, ‑ю, м.

Спец. Вадкасць, якая ўводзіцца ў састаў лаку або фарбы, каб атрымаць раствор пэўнай канцэнтрацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gipsowy

gipsow|y

гіпсавы;

wyprawa ~a — гіпсавы раствор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бялі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бялення. // Які служыць для бялення. Бялільны раствор. Бялільная сода. Бялільны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амальга́ма, ‑ы, ж.

Сплаў некаторых металаў (золата, срэбра і інш.) з ртуццю, а таксама раствор металу ў ртуці.

[Фр. amalgame з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крухма́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., што.

Акунаць (бялізну, адзенне) у раствор крухмалу для надання цвёрдасці, глянцу. Крухмаліць бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перанасы́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад перанасыціць.

2. у знач. прым. Вельмі, празмерна насычаны. Перанасычаны раствор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тузлу́к, ‑у, м.

Спец. Раствор кухоннай солі для засолу рыбы, ікры і іншых прадуктаў, а таксама скураной сыравіны.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматсаста́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з многіх частак, які вылучаецца складаным саставам, складанай канструкцыяй. Шматсастаўны раствор. Шматсастаўная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)