атушы́ць, атушу, атушыш, атушыць; зак., што.

Разм. Прымусіць атухнуць; патушыць. Атушыць агонь. // перан. Паслабіць развіццё якога‑н. працэсу, дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біямеха́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Раздзел біяфізікі, які вывучае развіццё, будову і дзейнасць рухальнага апарату жывёл і чалавека.

[Ад грэч. bíos — жыццё і механіка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́расціць, ‑рашчу, ‑расціш, ‑расціць; зак., каго-што.

Забяспечыць рост, развіццё чаго‑н. Вырасціць сад. Вырасціць ураджай. // Выгадаваць. Вырасціць дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разво́й м. разм. (ход, развіццё) Gang m -(e)s, (Witer)entwck lung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заканаме́рна прысл., заканаме́рны gestzmäßig; rechtmäßig (апраўданы) gestzmäßig; rchtmäßig (апраўданы);

заканаме́рнае развіццё gestzmäßige Entwcklung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

promote [prəˈməʊt] v.

1. прасо́ўваць (у чыне або званні)

2. садзе́йнічаць, падтры́мліваць, заахво́чваць;

promote tourism заахво́чваць развіццё туры́зму

3. рэкламава́ць, садзе́йнічаць про́дажу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

праблема́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Сукупнасць праблем. Развіццё нашай прозы ішло ў напрамку пашырэння яе тэматыкі і праблематыкі. Пшыркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагрэ́с, ‑у, м.

Рух наперад, пераход на больш высокую ступень у развіцці. Тэхнічны прагрэс. // Развіццё чаго-небудзь, паляпшэнне; проціл. рэгрэс.

[Ад лац. progressus — рух наперад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіталаўклада́нне, ‑яў; адз. капіталаўкладанне, ‑я, н.

Сродкі, расходаваныя на будаўніцтва, стварэнне, развіццё чаго‑н. Капіталаўкладанні ў хімічную прамысловасць. Акупнасць капіталаўкладанняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмбрыялагі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да эмбрыялогіі. Эмбрыялагічнае даследаванне.

2. Звязаны з перыядам развіцця эмбрыёна. Эмбрыялагічнае развіццё арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)