гэ́та падзе́я с. аб перамо́зе — э́то собы́тие означа́ет (знамену́ет) побе́ду
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВЭ́КСАЛЬ
(ням. Wechsel літар. абмен),
пісьмовае даўгавое абавязацельства ўстаноўленай законам формы, якое выдаецца пазычальнікам (вэксалядаўцам) крэдытору (вэксалетрымальніку) і дае апошняму права патрабаваць ад пазычальніка выплаты да пэўнага часу сумы грошай, названай у вэксалі; від каштоўных папер. Выпускаюцца банкамі, дзярж. казначэйствамі ці ўпаўнаважанымі дзяржавай органамі і прадпрыемствамі (фірмамі). Выконваюць функцыі крэдытных грошай, могуць выкарыстоўвацца для крэдытавання ў гандл. (таварных) здзелках (камерцыйныя вэксалі) і для грашовых разлікаў паміж банкамі (фін. вэксалі). Бываюць простыя вэксалі (даўгавое абавязацельства пазычальніка выплаціць названую ў вэксалі суму грошай крэдытору ў пэўны час) і пераводныя (трата) — пісьмовае распараджэнне крэдытора (трасанта) свайму плацельшчыку (трасату) выплаціць названую ў вэксалі суму грошай 3-й асобе (рэмітанту). Трасат становіцца даўжніком пасля таго, як акцэптуе вэксаль — пагодзіцца на аплату і паставіць на вэксалі свой подпіс. Вэксаль можа абарачацца — пераходзіць да інш. трымальніка, у гэтым выпадку перадача афармляецца перадатачным надпісам на адваротным баку вэксаля ці на дадатковым лісце (алонжы). Вэксальнаму абарачэнню спрыяе гарантаванне вэксаля шляхам авалю. Адрозніваюць працэнтныя вэксалі (абавязацельства выплачваць намінал вэксаля з працэнтамі на яго) і дысконтныя (абавязацельства выплачваць толькі намінал вэксаля).
распіса́цца ў атрыма́ннічаго-н. den Empfáng (schríftlich) bestätigen [beschéinigen];
2.разм. (зарэгістраваць свой шлюб) die Ehe registríeren lássen*; stándesamtlich héiraten;
3. (шмат пісаць) zusámmenschreiben*vt, ins Schréiben kómmen*;
◊
распіса́цца ва ўла́сным банкру́цтве séinen éigenen Bankrótt beschéinigen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
карыкату́ра, ‑ы, ж.
1. Малюнак, на якім хто‑н. або што‑н. намаляваны ў скажоным выглядзе для высмейвання. Моладзь тоўпілася перад газетай, жартавала з трапных карыкатур на Івана Гомана, на Радніка, на Гольдзіна.Шамякін.Пад карыкатурай, на якой быў намаляваны дзябёлы хлопец і каля яго малы, худзенькі юнак, стаяў подпіс: «Адгукнуўся на заклік».Арабей.// Пра сатырычны наказ з’яў рэчаіснасці ў іншых відах мастацтва, а таксама аб творах такога характару. Залішняя схільнасць да пераўвелічэння нарадзіла тут гратэск, які часам даходзіць аж да карыкатуры.Кучар.
2.перан. Смешнае, недасканалае падабенства да каго‑, чаго‑н. Можна і трэба даваць партыі тактычныя ўказанні і на выпадак перамогі, і на выпадак паражэння паўстання, і на выпадак склікання сапраўды ўстаноўчага схода рэвалюцыйным шляхам, і на выпадак склікання царом якой-небудзь карыкатуры на народнае прадстаўніцтва.Ленін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́круціць, ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак., што.
1. Круцячы ў адваротны бок, дастаць, выняць, выцягнуць што‑н. Выкруціць электрычную лямпачку.// Вывернуўшы руку, прымусіць каго‑н. адпусціць што‑н. Я рвануў.. [Капейку] раз і другі і кульнуў пад сябе на мох. Я намагаўся выкруціць з рук наган.Брыль.//Разм. Узмацніць, павялічыць (пра агонь у лямпе). Зося падышла да стала, выкруціла ў лямпе агонь, прысела на ўслоне.Гартны.
2. Круцячы што‑н., выціснуць ваду. Туравец сеў на траву і, стараючыся не вярэдзіць раненую руку, зняў боты, выкруціў мокрыя анучы.Мележ.
6.Разм. Выгадаць. Грамадой.. падручыўся напалавіну.. шнурок урабляць. Колькі там тае палавіны.., а Грамабой яшчэ і з гэтай палавіны сабе выкруціць.Крапіва.
•••
Мокры, хоць выкруцігл. мокры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
położyć
зак.
1. палажыць; пакласці;
2. паставіць;
położyć podpis — паставіць подпіс; падпісаць;
położyć głowę — скласці галаву; загінуць;
położyć nacisk — паставіць націск; акцэнтаваць;
położyć kres nadużyciom — пакласці канец злоўжыванням;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
про́пуск, ‑а і ‑у, м.
1.‑у. Дзеяннепаводледзеясл. прапускаць — прапусціць (у 1 знач.).
2.‑у. Адсутнасць, выключэнне чаго‑н. Чытаць з пропускамі. □ Собіч, не адрываючыся, сачыў, каб не асталося дзе прапускаў, бо часамі подпіс павінен быць толькі на версе, а часамі і на адвароце, часамі на адным экземпляры, а часамі і на двух.Скрыган.// Незапоўненае месца сярод тэксту. Пропуск паміж радкамі.
3.‑а. Дакумент на права ўваходу, уезду куды‑н., праходу або праезду праз што‑н. Паказаць пропуск. Праверыць пропуск. □ — Я ж усё-такі актрыса, маю сякое-такое дачыненне да тэатра, ды ў мяне і пропуск на дваіх у ложу дырэкцыі.Рамановіч.— У мяне сумленне чыстае, і я спакойны. Толькі б дастаць ёй у Гродне пропуск за граніцу.Карпюк.//Уст. Пароль. Ведаць пропуск.
4.‑у. Няяўка на заняткі, сходы і пад. Наведваць лекцыі без пропускаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
unterschieben
Iúnterschieben
*vt
1) падсо́ўваць (пад што-н.)
j-m éinen Brief zur Únterschrift ~ — падсу́нуць каму́-н. пісьмо́ на по́дпіс
2) падмяні́ць (каня і г.д.)
3) (D) прыпі́сваць (памылко́ва; ілжы́ва) (словы і г.д. каму-н.)
II unterschíeben
*vtгл. unterschieben* 3)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
überschreiben
I überschreiben
*vt
1) піса́ць (паўзверх чаго-н.)
2) перапі́сваць (у другую кнігу, на другі лік)
I überschréiben
*
1) рабі́ць по́дпіс
(на чым-н.); падпі́сваць (што-н.), дава́ць загало́вак (чаму-н.)
2) (j-m) перапі́сваць (маёмасць на чыё-н. імя)
3) перадава́ць (заказ)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
złożyć
зак.
1. скласці;
złożyć we dwoje — скласці напалам;
2. падаць; унесці;
złożyć zażalenie — падаць скаргу;
3. выразіць, выказаць;
złożyć gratulacje — павіншаваць;
złożyć podziękowanie — выказаць падзяку;
złożyć broń (oręż) — скласці зброю;
złożyć podpis — паставіць подпіс;
złożyć wizytę — нанесці візіт;
złożyć zeznania — даць паказанні
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)