Verbum

го́рка², прысл.

1. Непрыемна, едка па смаку.

2. Пра адчуванне горкага смаку.

Ад зёлак стала г. ў роце.

3. у знач. выкл. го́рка! Вокліч за вясельным сталом, якім просяць маладых пацалавацца (разм.).

пахадзі́ць, -хаджу́, -хо́дзіш, -хо́дзіць; зак.

Хадзіць (у 1 [гл. ісці ў 1 знач.], 2—6 знач.) некаторы час.

П. па лесе.

П. у новай сукенцы.

П. у кіраўніках.

П. за хворым дзіцем.

разматлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны; зак., што (разм.).

1. Падраць на шматкі; разнесці па частках, на часткі.

За адзін сезон разматлашыў касцюм.

Р. склад.

2. Давесці да бязладнага стану; зрабіць раскудлачаным, растрапаным.

вако́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.

1. Ускраіна населенага пункта.

Выйсці за ваколіцу.

2. Тое, што размешчана вакол населенага пункта; наваколле.

Пайшла погаласка па ўсёй ваколіцы.

|| прым. вако́лічны, -ая, -ае (да 2 знач.).

паміну́тны, -ая, -ае.

1. Які адбываецца кожную мінуту, бесперапынна.

Памінутныя выклікі да тэлефона.

Памінутна (прысл.) турбуюць.

2. Які вылічваецца па мінутах.

Памінутная плата за тэлефонныя перагаворы.

|| наз. паміну́тнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

пахме́лле, -я, н.

1. гл. пахмяліцца.

2. Дрэннае самаадчуванне пасля моцнай выпіўкі, п’янства.

Баліць галава з пахмелля.

◊

Пахмелле ад чужога вяселля (разм.) — непрыемнасці з-за другіх, па чужой віне.

|| прым. пахме́льны, -ая, -ае.