Кія́к ’кукуруза, пачатак кукурузы’ (Янк. I). Да кій 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

originate

[əˈrɪdʒəneɪt]

v.

1) дава́ць пача́так чаму́; заклада́ць, вынахо́дзіць што

2) паўстава́ць; пачына́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прысука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і ‑сучу, ‑сучаш, ‑суча; зак., што.

Сукаючы, прымацаваць, далучыць. Прысукаць нітку. □ Калі парвецца нітка, трэба імгненна прысукаць, каб яна роўна клалася на пачатак. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гі́джра, хі́джра

(ар. hidžra)

мусульманскае летазлічэнне, якое бярэ пачатак з 622 г.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зажы́нкі мн

1. (пачатак жніва) Begínn der Érnte;

2. (святкаванне пачатку жніва) Féier zu Begínn der Érnte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Веснаплынь (паэт.) ’пачатак вясны’ (КТС, П. Трус) — новаўтварэнне ад вясна́ і плынь (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

alpha

[ˈælfə]

n.

1) а́льфа f. (пе́ршая лі́тара грэ́цкага альфабэ́ту)

2) пача́так -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Principia magna saepe parva in exitu

Вялікі пачатак часта канчаецца малым вынікам.

Большое начинание часто заканчивается малым результатом.

Гл.: Parturiunt...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

nastanie

н. надыход; пачатак;

z ~m wiosny — з надыходам вясны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zainicjować

зак. co выступіць ініцыятарам (пачынальнікам) чаго; пакласці пачатак чаму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)