verstóßen

*

1.

vi (gegen A) (па)грашы́ць (супраць чаго-н.), паруша́ць (што-н.)

2.vt выганя́ць, адхіля́ць, вырака́цца (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trespass​2 [ˈtrespəs] v. (on)

1. паруша́ць чужо́е пра́ва ўлада́ння;

“No trespassing” «Прахо́д забаро́нены» (надпіс)

2. злоўжыва́ць; ква́піцца;

trespass the bounds of good taste перахо́дзіць ме́жы до́брага гу́сту;

trespass on smb.’s hospitality злоўжыва́ць чыёй-н. гасці́ннасцю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дру́жба, ‑ы, ж.

Блізкія прыязныя адносіны паміж кім‑н., заснаваныя на ўзаемнай прыхільнасць, агульнасці інтарэсаў і пад.; сяброўства. Даўняя дружба. Дружба народаў СССР. □ Наш доўг быў ісці, прабівацца да роднай зямлі, а доўг салдацкай дружбы патрабаваў ад мяне несці параненага сябра. Шамякін. Былі слаўныя вечары іх блізкасці і дружбы — хіба не можа быць дружбы паміж мужчынам і жанчынаю? Колас.

•••

Не ў службу, а ў дружбу; не па службе, а па дружбе гл. служба.

Дружба дружбай, а служба службай — нельга парушаць службовых законаў у імя дружбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unsettle [ˌʌnˈsetl] v.

1. паруша́ць распара́дак; выбіва́ць з каляі́ны;

Will a change of schools unsettle the child? А ці не выб’е дзіця з каляіны пераход у іншую школу?

2. псава́ць (здароўе); турбава́ць, хвалява́ць;

unsettle ner ves псава́ць не́рвы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Éhe

f -, -n шлюб, сяме́йнае жыццё

éine ~ schlíeßen* [éingehen*] — узя́ць шлюб

~ bréchen* — паруша́ць шлю́бную ве́рнасць

die ~ schéiden* [áuflösen, trénnen*] — скасава́ць шлюб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кантра́кт м. Vertrág m -(e)s, -träge, Kontrákt m -(e)s, -e;

ліцэнзі́йны кантра́кт Lizénzvertrag m;

заключы́ць кантра́кт éinen Vertrág ábschließen*;

паруша́ць кантра́кт den Vertrág bréchen* [verlétzen];

скасава́ць кантра́кт éinen Vertrág kündigen [annullíeren];

у адпаве́днасці з кантра́ктам laut Vertrág

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыкі́нуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Разм.

1. Прыняць які‑н. выгляд з мэтай падману; прытварыцца. Прыкінуцца хворым. □ [Андрэй] узяў сябе ў рукі, хоць і адчуваў, што прыкінуцца раўнадушным яму вельмі цяжка. Чарнышэвіч. Сашы не хацелася парушаць сваіх думак, і яна прыкінулася, што спіць. Шамякін.

2. Раптоўна наступіць, прыстаць (пра хваробу). Болька прыкінулася. □ Праз невялікі час рана адкрылася і хвароба прыкінулася. Чорны. Калі захварэў Сярожа на двухбаковае запаленне лёгкіх, а пасля хваробы да кволага хлапчука прыкінулася і яшчэ адна немач, малакроўе, Раіса вымушана была знайсці Дзяніса, прызнацца, што сына трэба ратаваць. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Morál

f -

1) мара́ль, мара́льнасць

gégen die ~ verstóßen* — паруша́ць мара́ль

2) разм. мара́ль, павуча́нне; ната́цыя

j-m ~ prédigen — чыта́ць каму́-н. ната́цыі [мара́ль]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

offend [əˈfend] v.

1. кры́ўдзіць;

I didn’t mean to offend you. Я не хацеў цябе пакрыўдзіць.

2. зневажа́ць (пачуцці), выкліка́ць агі́ду;

offend the eye/the ear зневажа́ць зрок/слых

3. fml (against) паруша́ць (закон, правіла і да т.п.); рабі́ць злачы́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

durchbrechen

I dúrchbrechen

*

I

1.

vt прало́мваць, прабіва́ць (адтуліну)

2.

vi (s)

1) прабіва́цца (праз што-н.)

die Blüten bréchen durch — кве́ткі распуска́юцца

auf dem Eis ~ — правалі́цца пад лёд; прарыва́цца

2) права́львацца

II durchbréchen

* vt

1) прабіва́ць (сцяну, загароду); прарыва́ць (фронт)

2) паруша́ць (забарону)

die Schránken ~ — паруша́ць грані́цу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)