накамячы́ць, ‑мячу, ‑мечыш, ‑мечыць; зак., чаго.

Скамячыць, пакамячыць нейкую колькасць чаго‑н. Накамячыць паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бюва́р, ‑а, м.

Папка або партфель для захоўвання паштовай паперы, канвертаў, карэспандэнцыі і інш.

[Фр. buvard.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лампіён, ‑а, м.

Спец. Ліхтар з каляровай паперы або шкла для асвятлення ці ілюмінацыі.

[Фр. lampion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зліне́іць, ‑ею, ‑еіш, ‑еіць; зак., што.

Пакрыць якую‑н. паверхню лініямі. Злінеіць ліст паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разляпі́цца, ‑лепіцца; зак.

Разысціся, распасціся (пра што‑н. злепленае). Лісты паперы высахлі і разляпіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рафінёр, ‑а, м.

Машына для раздрабнення і ачысткі грубай драўнянай масы пры вырабе паперы.

[Ад фр. raffineur — ачышчальнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саманакла́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Апарат для аўтаматычнай падачы лістоў паперы ў друкарскую машыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВАДЗЯНЫ́Я ЗНА́КІ,

філігрань, бачныя на прасвет відарысы (узор, малюнак, штрыхоўка, тэкст) на паперы, якія наносяцца ў працэсе яе вырабу; своеасаблівая марка вытворцы паперы. Атрымліваюцца ў працэсе адлівання паперы з дапамогай валіка — эгуцёра, на сетцы якога нанесены рэльеф (філігрань) адпаведнай выявы.

Упершыню вадзяныя знакі з’явіліся ў Італіі ў 13 ст. З 2-й чвэрці 16 ст. першыя вадзяныя знакі зроблены на мясц. паперы ў Вільні. У 2-й пал. 16—17 ст. мясцовымі вадзянымі знакамі пазначана прадукцыя паперняў Радзівілаў у Слуцку, Любані, Алыку, Кавячынскіх у Нясвіжы і Уздзе, Сапегаў у Гальшанах і інш. Асн. сюжэтамі вадзяных знакаў на паперы мясц. вырабу ў 16—19 ст. былі гербы шляхецкіх родаў, у 18—19 ст. — таксама выявы чалавечых фігур, жывёл, птушак і інш.

У наш час вадзяныя знакі наносяцца на паперу, якая ідзе на выраб грошай, дакументаў, каштоўных папер, каб пазбегнуць падробак. Папера з вадзянымі знакамі ў выглядзе падоўжных і папярочных палос («вежэ») выкарыстоўваецца на форзацы і вокладках кніг. Вадзяныя знакі вывучаюцца філіграналогіяй. У кнігазнаўстве дапамагаюць дакладна датаваць рукапісы і старадрукаваныя выданні.

Г.Я.Галенчанка, У.М.Сацута.

т. 3, с. 437

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перга́мент, -у, М -нце, м.

1. Пісчы матэрыял з цялячай скуры, якім карысталіся да вынаходства паперы, а таксама рукапіс на такім матэрыяле.

2. Папера, якая не прапускае тлушчу і вільгаці.

|| прым. перга́ментны, -ая, -ае.

П. скрутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злі́пнуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; зліпся, -плася; зак.

1. Злучыцца, прыліпнуць адзін да аднаго.

Лісты паперы зліпліся.

Валасы зліпліся ад поту.

2. перан. Пра вочы: закрыцца (пры моцным жаданні спаць).

|| незак. зліпа́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)