бязладны прыметнік

  1. Пазбаўлены парадку, хаатычны.

    • Б. натоўп.

  2. У якім няма пэўнай сістэмы, паслядоўнасці рытму; сумбурны.

    • Бязладная гаворка.

  3. Бесталковы, бяссэнсавы.

    • Б. чалавек.

|| назоўнік: бязладнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

unavailable [ˌʌnəˈveɪləbl] adj. яко́га няма́ або́ не́льга даста́ць;

The book is unavailable in the library at the moment. Гэтай кнігі цяпер няма ў бібліятэцы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

beyond price, without price

цаны́ няма́, ве́льмі дарагі́, неацэ́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

unavailable

[ʌnəˈveɪləbəl]

adj.

недася́жны, недасяга́льны, недасту́пны; яко́га няма́ ў ная́ўнасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

абзеляні́ць, -зеляню́, -зяле́ніш, -зяле́ніць; -зяле́нены; зак., што.

Пасадзіць дрэвы, кусты там, дзе няма расліннасці. А. вуліцы горада.

|| незак. абзеляня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. абзеляне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

завад, ‑у, м.

У выразе: і заваду няма гл. няма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злад, ‑у, м.

Разм. У выразе: зладу няма гл. няма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суцяшэнне назоўнік | ніякі род

  1. гл. суцешыць.

  2. Тое (той), што (хто) суцяшае, радуе каго-н.

    • Ні ў чым няма мне суцяшэння.
    • Адно с. — гэта старэйшы сын.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

неяк (нейк) прыслоўе

  1. Нейкім чынам, спосабам.

    • Трэба н. дабрацца дамоў.

  2. Аднойчы.

    • Н. вясной пайшлі рыбу лавіць.

  3. выказнік, Нельга, няма як (размоўнае).

    • Дзіця н. кінуць адно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

не́чего​II (незачем) нареч., разг. няма́ чаго́; не́чага; (не надо) не трэ́ба;

не́чего об э́том говори́ть няма́ чаго́ (не́чага, не трэ́ба) пра гэ́та гавары́ць;

э́тим не́чего шути́ть гэ́тым не трэ́ба (не́чага) жартава́ць;

да тут и ду́мать не́чего ды тут і ду́маць няма́ чаго́ (не́чага);

не́чего спеши́ть няма́ чаго́ (не́чага, не трэ́ба) спяша́цца;

◊

от не́чего де́лать ад няма́ чаго́ рабі́ць;

не́чего сказа́ть! што і каза́ць!, няма́ што і каза́ць!;

де́лать не́чего нічо́га не зро́біш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)