Verbum

адсу́тнасць, ✂, ж.

Становішча, калі няма ў наяўнасці каго-, чаго-н.

• А. дапамогі.
• У маю а. (калі мяне не было).

зацяць, ✂; зак.

1. Заціснуць, сцяць.

   • З. зубы.
   • З. дыханне (перан. прыпыніць, зрабіць нячутным).

2. безас. Пазбавіць магчымасці дыхаць, гаварыць.

   • Замаўчаў, быццам зацяло яму мову.
   • Усе замоўклі надоўга, як зацяло ім (безас. і адняло мову, голас; разм.).

◊

• Нама за што рук зацяць (разм.) — нічога няма, няма чым заняцца.

|| незак. зацінаць, ✂.

упынак, ✂, м.

1. без упынку (разм.) — не перастаючы, не абмяжоўваючы сябе.

   • Балбатаць без упынку.

2. не знаходзіць або не мець упынку (разм.) — не магчы супакоіцца, не быць у стане ўтрымацца ад чаго-н.

   • Ён цэлы дзень не знаходзіў сабе ўпынку.
   • Яна ў рабоце не мае ўпынку;

3. няма ўпынку каму-чаму або на каго-што (разм.) — нельга стрымаць, спыніць.

   • Раздурэліся дзеці, што і ўпынку ім або на іх няма.

   • Дажджу або на дождж сёння і ўпынку няма — лье і лье.

выгада, ✂, ж.

1. Карысць, прыбытак; разлік.

   • Атрымаць выгаду.
   • Няма выгады ехаць туды.

2. Тое, што і выгода (у 1 і 2 знач.).

непазнавальны, ✂.

1. Які змяніўся настолькі, што яго цяжка пазнаць.

   • Непазнавальная вёска.

2. Недаступны пазнанню.

   • У свеце няма нічога непазнавальнага.

|| наз. непазнавальнасць, ✂.

абкуры́цца, ✂; зак.

1. Зрабіцца чорным, рудым ад дыму.

   • А. каля вогнішча.

2. Скурыць свой тытунь да рэшты.

   • Абкурыўся дзед, няма чаго закурыць.

абтапта́цца, ✂; зак.

1. Стаць абтаптаным, утаптацца.

   • Снег абтаптаўся.

2. Знасіць, стаптаць абутак.

   • Зусім абтаптаўся, няма чаго на ногі насунуць.

|| незак. абтоптвацца, ✂.