Кіжла́ты ’крываногі’ (Сл. паўн.-зах.), ’непаваротлівы, нязграбны’ (Жд. 2, Шат.). Гл. кіжла.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Незграбоцце (нізграббцё) ’нязграбны чалавек’ (Сцяц., Сцяшк.; навагр., Жыв. сл.). Ад нязгрибны (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рахле́й ’вельмі неахайны і нязграбны чалавек’ (мсцісл., З нар. сл.). Гл. рохля.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
homely [ˈhəʊmli] adj.
1. BrE дама́шні, уту́льны
2. про́сты, звыча́йны; сці́плы;
a dear little homely woman мі́лая прастаду́шная жанчы́на
3. AmE непрыго́жы, несамаві́ты, нязгра́бны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
schússelig, schússlich
a разм.
1) нязгра́бны
2) крутлі́вы
3) рассе́яны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Недалэ́нга ’недалужная асоба; недарэка, няўклюда’ (стаўбц., Жыв. сл.; Сцяшк.), недалёнга ’тс’ (Сцяц.; шчуч., міёр., З нар. сл.), ’нязграбны чалавек’ (Сл. ПЗБ), недалЗнгі ’няздольны, няздатны’ (Жд. 2), ’няякасны (пра зерне)’ (Сл. ПЗБ), недалужны ’няздольны, няздатны’ (свісл., Шатал.), недалэнгаваты ’нязграбны, няўдалы’ (Жд. 2). З польск. niedołęga, niedołężny, гл. недалуга.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Нязгра́я (незграя), нізграя ’няраха’ (Нас., Яруш.), ’неакуратны чалавек’ (Юрч.), незгрэя ’няўклюда; нязграба; нехлямяжы, непрыгожы чалавек’ (ТС). Відаць, адваротны дэрыват ад нязграйный (нізграйньш) ’нязграбны’ (Бяльк.), незграйны, незгрэйны ’нехлямяжы, нязграбны’ (ТС), што да зграйны ’зграбны’ (Бяльк.) < польск. zgrany ’дапасаваны’ (да grać ’іграць’), параўн. зграя (гл.). Гл. таксама нязгрида.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Раскапэ́нда ’няскладны, нязграбны чалавек’ (лаг., Гіл.). Магчыма, ад раскапіць ’расшчапіць’ (гл.) з экспрэсіўнай суфіксацыяй.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
drągal
м. разм. цыбаты (высокі, нязграбны) чалавек; вярста, даўгель, дырда
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dryblas
м.
1. цыбаты (высокі, нязграбны) чалавек;
2. дзяцюк; хлапчына
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)