pushcart

[ˈpʊʃkɑ:rt]

n.

лёгкі ручны́ вазо́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

павява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. павяваць (у 1 знач.); павеў, лёгкі рух паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змей, зме́я, мн. зме́і, -яў, м.

1. Вялікая змяя; тое, што і змяя (разм.).

2. Казачнае крылатае страшыдла з тулавам змяі.

Трохгаловы з.

3. Лёгкі каркас, абцягнуты паперай ці матэрыяй, які запускаецца на нітцы ў паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

павільён, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Альтанка ці невялікі лёгкі будынак (напр., у садах, парках).

Кветкавы п.

2. Будынак, памяшканне для экспанатаў на выстаўцы, для правядзення кіна- і фотаздымак.

Выставачны п.

|| прым. павільённы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Pantolétte

f -, -n лёгкі чараві́к без за́дніка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

dúftig

a

1) па́хкі, духмя́ны

2) лёгкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wármblut

n -(e)s, -blüter лёгкі конь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

łacny

уст.

1. лёгкі;

2. зручны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вала́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прышыўная палоска лёгкай тканіны або карунак у выглядзе фальбоны ці брыжоў на сукенцы.

2. Лёгкі мячык з пер’ем або шырокім хвалістым абадком для гульні ў бадмінтон.

|| прым. вала́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бу́нгала м (лёгкі жылы будынак у трапічных краінах) Bungalow [´bʊŋgɑlo] m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)