ледзьле́дзь прысл kaum;

ён ледзьле́дзь умее́ чыта́ць er kann kaum lésen; гл ледзь

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

усе́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; зак.

Застацца сядзець, утрымацца ад таго, каб устаць.

Хлопчык хвіліны на месцы не ўседзіць.

Хіба ў такую пагоду ўседзіш у хаце.

Ледзь уседзеў на месцы ад нечаканасці.

На гэтай пасадзе ён доўга не ўседзеў (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

давалачы́, -лаку́, -лачэ́ш, -лачэ́; -лачо́м, -лачаце́, -лаку́ць; -ло́к, -лакла́, -ло́; -лачы́; -ло́чаны; зак., што (разм.).

3 цяжкасцю данесці, дацягнуць да якога-н. месца.

Ледзь давалок мех бульбы.

Хлопцы не змаглі д. лодку да возера.

|| незак. давалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́сце, ‑я і лісцё, ‑я, н., зб.

Лісты раслін. Ападала лісце з ліп, бяроз і клёнаў. Чарнышэвіч. Ледзь-ледзь варушыцца лісцё, спачываючы ад дзённай спёкі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцяжы́на Глухая, ледзь прыкметная лясная сцежка (ЛіМ, 1966, 25 студзеня).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

impalpable

[ɪmˈpælpəbəl]

adj.

1) неадчува́льны (до́тыкам)

2) няўло́ўны, ледзь прыкме́тны (ро́зьніца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

крана́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Зрушвацца з месца, пачынаць рухацца.

Электрычка кранаецца з месца.

2. каго-чаго. Датыкацца да каго-, чаго-н.

К. рукой пляча таварыша.

Смычок ледзь кранаўся струн.

|| зак. крану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падушы́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -у́шыцца; -у́шымся, -у́шыцеся, -у́шацца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць падушаным, памятым.

Ягады ў кошыку падушыліся.

2. Задыхнуцца — пра ўсіх, многіх (разм.).

Мы там ледзь не падушыліся ад дыму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пульсава́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -су́е; незак.

1. Пра сэрца, артэрыі: мець пульс, біцца.

На скроні ледзь прыметна пульсавала жылка.

2. Праяўляцца з перыядычнымі зменамі ў сіле, напружанні і пад. (спец.).

|| наз. пульсава́нне, -я, н. і пульса́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дота́скивать несов. даця́гваць; (доволакивать — ещё) давалака́ць;

е́ле (едва́) дота́скивать но́ги ледзь (ле́дзьве) даця́гваць (давалака́ць) но́гі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)