хурма́, ‑ы,
1. Субтрапічнае і трапічнае пладовае дрэва ці
2. Аранжава-чырвоны салодкі, даўкага смаку плод гэтага дрэва, куста.
[Перс. hurmā — фінік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хурма́, ‑ы,
1. Субтрапічнае і трапічнае пладовае дрэва ці
2. Аранжава-чырвоны салодкі, даўкага смаку плод гэтага дрэва, куста.
[Перс. hurmā — фінік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Кусце́нь ’гронка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Іргі́ня ’вяргіня, кветкавы
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
цернаслі́ва, ‑ы,
1. Пладовае дрэва або
2. Плод гэтага дрэва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малі́ны
1. (
2. (ягады) Hímbeeren
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
агрэ́ст
1.
2. (ягада) Stáchelbeere
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
рабі́на, -ы,
Дрэва з гронкамі дробных гаркаватых аранжавачырвоных пладоў, а таксама ягады гэтага дрэва.
Чарнаплодная рабіна —
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
АЙВА́
(Cydonia),
род дрэў і кустоў
Дрэва або
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
брэ́днік, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Дрэва ці высокі
2. ‑у. Драўніна гэтага дрэва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гіль, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)