сервіту́т, ‑у, М ‑туце, м.

У антычным, феадальным і капіталістычным грамадстве — права карыстацца чужой уласнасцю ў пэўных межах; а таксама права на абмежаванне ўласніка ў пэўных адносінах. Зямельны сервітут. □ Зацвярджаўся нейкі панскі прыхвасцень грамадскім солтысам або яшчэ якой шышкай, адбіраў пан у вёскі сервітут на выган. Машара.

•••

Міжнародны сервітут — абмежаванне ўлады якой‑н. дзяржавы над якой‑н. тэрыторыяй на карысць іншай дзяржавы.

[Ад лац. servitus, servitutis — павіннасць, падначаленасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змяні́ць, змяню́, зме́ніш, зме́ніць; зме́нены; зак.

1. каго-што. Зрабіць інакшым.

З. канструкцыю машыны.

2. каго-што. Замяніць другім.

З. кіраўніка аддзела.

З. работу.

3. каго (што). Пачаць дзейнічаць замест другога, заняўшы чыё-н. месца.

З. дазорных.

4. каго-што. З’явіцца ўслед за кім-, чым-н., замяняючы сабой каго-, што-н.

Лета змяніла вясну.

5. што. Пачаць карыстацца чым-н. замест чаго-н. іншага, перамяніць.

З. бялізну.

|| незак. змяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і зме́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. змяне́нне, -я, н. (да 1 знач.) і зме́на, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

korzystać

korzysta|ć

незак. z czego, na czym карыстацца чым;

~ć z okazji — карыстацца выпадкам;

~ć ze stypendium — атрымліваць стыпендыю;

na tym korzystać wróg — гэтым карыстаецца вораг; гэта ідзе на карысць ворагу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лаўр

(лац. laurus)

1) вечназялёнае дрэва сям. лаўровых з прадаўгаватым пахучым лісцем, пашыранае ў Міжземнамор’і;

2) мн. лаўровы вянок або асобныя галінкі гэтага дрэва як сімвал перамогі, славы;

пажынаць лаўры — карыстацца вынікамі перамогі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

духі́ мн. разм. Parfüm n -s, -e і -s, Parfum [-´fœ] n -s, -s;

карыста́цца духа́мі Parfüm benútzen;

духі́ па́хнуць прые́мна das Parfum riecht gut [ángenehm]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mógeln

vi разм. махлява́ць, ашу́кваць, хлусі́ць, хітрава́ць

sich durch das Lében ~ — карыста́цца ў жыцці́ несумле́нным шэ́цхам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fréistelle

f -, -n бяспла́тнае ме́сца (у навучальнай установе і г.д.)

éine ~ háben [geníeßen*] — карыста́цца бяспла́тным ме́сцам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sympatia

sympati|a

ж. сімпатыя;

cieszyć się ~ą — карыстацца сімпатыяй;

darzyć kogo ~ą — сімпатызаваць каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

трамплі́н м. спарт., тс. перан. Sprúngbrett n -(e)s, -er, Sprúngschanze f -, -n, Skísprungschanze [´ʃi:-] f (лыжны);

◊

карыста́цца чым-н. як трамплі́нам etw. als Sprúngbrett benútzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

няўме́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які дрэнна, без умення выконвае сваю працу. І вось — адзін уніз імкне, Ляціць так лёгка, нібы ў сне, За ім — аж група цэлая. І не шанцуе толькі мне: Валюся ў снег, няўмелы, я. Кірэенка. // Які выяўляе няўменне рабіць што‑н., карыстацца чым‑н. Няўмелыя рукі.

2. Які робіцца без належнага ўмення. Разгубіўшыся, Таццяна рабіла няўмелыя і няўдалыя спробы супакоіць дзіця. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)