пра́ўда, -ы, ДМ -дзе, ж.
1. Тое, што адпавядае рэчаіснасці; ісціна.
Гаварыць праўду.
П. вочы коле (прыказка). Што п., то п. (сапраўды, на самай справе; разм.).
2. Парадак, заснаваны на справядлівасці, сумленнасці.
Шукаць праўды.
Стаяць за праўду.
3. Тое, што і правата (разм.).
Ваша п. (вы правы).
4. у знач. вык. і пабочн. сл. Сапраўды, на самай справе.
І п., дождж ідзе.
Я, п., забыла пра сход.
5. злуч. уступальны. Хоць і (разм.).
Сенакос добры, п. крыху далекавата ад вёскі.
◊
Па праўдзе кажучы, пабочн. сл. (разм.) — ужыв. пры падкрэсліванні правільнасці, праўдзівасці сказанага, таго, што сцвярджаецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
sum2 [sʌm] v. склада́ць
sum up [ˌsʌmˈʌp] phr. v. падво́дзіць вы́нік, падсумо́ўваць;
sum smb./smth. up рабі́ць высно́вы;
sum up strength сабра́ць сі́лы
♦
to sum up караце́й ка́жучы, адны́м сло́вам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
утаргава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што і чаго.
Набыць якую‑н. суму грошай ад продажу чаго‑н.; выручыць. З дому грошай Ганьцы не даюць. Няма з чаго ўзяць, няма ўтаргаваць з чаго. Васілевіч. Рамізнік, стрэўшы Палуту з травою, нічога не кажучы, адкупіў у яе абодва мяшкі і яшчэ нават падзякаваў.. — Дзякуй богу, утаргавала і хопіць для мяне на нейкі час. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
míld, mílde
1.
a мя́ккі, лаго́дны, ці́хі, рахма́ны
~es Klíma — уме́раны [сярэ́дні] клі́мат
2.
adv мя́кка
~ geságt — мя́кка ка́жучы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
blunt1 [blʌnt] adj.
1. тупы́, незаво́страны;
blunt scissors тупы́я нажні́цы
2. рэ́зкі, грубава́ты; прамы́, прамаліне́йны;
To be blunt, your attitude to work is appalling. Праўду кажучы, тваё стаўленне да працы вельмі дрэннае.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
шайта́н, ‑а, м.
1. У рэлігійным уяўленні мусульман — злы дух, сатана. [Дзед Ігнат:] — А пані была дзіўная. Ні то што дзіўная, а, не проці ночы кажучы, шайтан шайтанам, з нячыстай сілай была ў вялікім сваяцтве. Лынькоў. // Ужываецца як лаянкавае слова. Нездарма я ганяўся за .. [Арліцай] больш тыдня, пакуль не гаманіў у пастку. Затое і дрэсіраваць яе цяжка. Не паддаецца, шайтан. Беразняк.
2. Родавы дух, татэм у народаў Поўначы і Сібіры.
[Араб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
úngut
a нядо́бры
etw. für ~ néhmen* — крыўдзіцца на што-н.
nichts für ~ — не ў крыўду ка́жучы!, дару́йце [праба́чце], калі́ ла́ска
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ábgesehen
~ (von D) — незважа́ючы (на што-н.); за выключэ́ннем
~ davón, dass… — не ка́жучы пра то́е, што…, акрамя́ таго́, што…
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gestéhen
* vt прызнава́ць (што-н.), прызнава́цца (у чым-н.)
áufrichtig gestánden — шчы́ра [адкры́та] ка́жучы
die Wáhrheit zu ~ — па пра́ўдзе каза́ць [ка́жучы]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
акліматызава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак.
Прыстасавацца да іншага клімату. — Шчыра кажучы, — загаварыў стары пасля моцнай зацяжкі, — на Сахаліне так акліматызаваўся, што, здаецца, лепшага месца і няма. Сіняўскі. Некалькі год назад з лесагадавальніка «Мяшчэрская», што на Арлоўшчыне, была завезена і белая акацыя; яна тут добра акліматызавалася. «Звязда». // перан. Прывыкнуць да новых абставін, асяроддзя (пра чалавека). Разам з імі завіхаецца над талеркай незнаёмы, і адчувае сябе нібы сярод сваіх. Акліматызаваўся! Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)