уру́бак, ‑бка, м.

Разм. Кавалак дрэва ці металу, які ўкладваецца ў высечаную адтуліну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуа́ль, -і, ж.

1. Тонкая празрыстая матэрыя.

2. Кавалак такой матэрыі або сеткі, які прымацаваны да жаночага капелюша і закрывае твар.

Капялюш з вуаллю.

3. Налёт на негатыве, які зніжае кантраснасць фотаздымка (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

а́ркуш, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Стандартны (тонкі, плоскі) кавалак паперы.

А. са сшытка.

2. Адзінка вымярэння аб’ёму друкаванага тэксту (спец.).

Аўтарскі аркуш — 40000 друкарскіх знакаў з прабеламі.

|| прым. а́ркушны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абці́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. Адсечаны кавалак дрэва, бервяна і пад.

А. ад жардзіны.

2. Тое, ад чаго адсечана якая-н. частка.

Ад жардзіны застаўся адзін а.

|| прым. абці́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

лу́ста, -ы, ДМ -сце, мн. -ы, луст і -аў, ж.

Адрэзаны вялікі плоскі кавалак хлеба, сала і пад.

|| памянш. лу́стачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. лу́ставы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адрэ́з м (кавалак тканіны):

адрэ́з на паліто́ Stück Stoff für inen Mntel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адрэ́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адрэзаць.

•••

Адрэзаная скіба (луста), адрэзаны кавалак гл. скіба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умало́ць, умялю, умелеш, умеле; зак., што.

Разм. З’есці з вялікім апетытам; умяць. Умалоць кавалак хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mouthful

[ˈmaʊӨfəl]

n., pl. -fuls

глыто́к -ка́ m.; малы́ кава́лак; по́ўны рот

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

біфштэ́кс

(англ. beef-steaks = кавалачкі ялавічыны)

кавалак абсмажанай ялавічыны з сярэдняй часткі хрыбта тушы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)