Варо́ты ’вароты’, ворота ’дзверы ў хляве’ (Шушк.). Ст.-рус. ворота, рус. воро́та, укр. воро́та, польск. wrota, чэш. vrata, ст.-слав. врата, балг. врата́, серб. вра́та ’дзверы’ і г. д. Прасл. *vorta ’вароты, дзверы’ (мн. л. да назоўніка н. р. *vorto ’тс’, які не захаваўся) — утварэнне суфіксам ‑t‑ да прасл. кораня *ver‑: *vor‑ ’адкрываць, закрываць і да т. п.’ Падобныя ўтварэнні ёсць і ў іншых і.-е. мовах: літ. var̃tai мн. л., лат. vàrti мн. л. ’вароты, дзверы’, прус. warto, ст.-англ. weorð, worð ’агароджа каля будынка’, тахар. B wärto, warto ’сад’, ст.-інд. vr̥tís ’агароджа’ (Фасмер, 1, 354–355; Траўтман, 353; Махэк₂, 699; Шанскі, 1, В, 168; Брукнер, 632–633 і інш.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
барыкадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; незак., што.
Загароджваць барыкадамі.
|| зак. забарыкадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны.
З. дзверы.
|| звар. барыкадава́цца, -ду́юся, -ду́ешся, -ду́ецца; -ду́йся; зак. забарыкадава́цца, -ду́юся, -ду́ешся, -ду́ецца; -ду́йся; -дава́ны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расхля́баны, -ая, -ае (разм.).
1. У якім аслаблі мацаванні; расхістаны.
Расхлябаныя дзверы.
2. перан. Пазбаўлены ўстойлівасці, цвёрдасці, віхлясты.
Расхлябаная паходка.
3. перан. Недысцыплінаваны, неарганізаваны (неадабр.).
Р. чалавек.
|| наз. расхля́банасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ду́бальт, ‑а, М ‑льце, м.
Абл. Падвойная рама, падвойныя дзверы. Каб не дай божа, з крамай што не здарылася, гаспадар закрываў дзверы жалезнымі дубальтамі, а вокны — жалезнымі аканіцамі. Лобан.
[Польск. dubelt з ням. doppelt.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
inward(s)2 [ˈɪnwəd(z)] adv. уну́тр;
The door opens inwards. Дзверы адчыняюцца ўнутр.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Наўспяце́нь (ныўспяцень) ’наадварот’: прыставіць дзверы ныўспяцень (Бяльк.). Магчыма, да рус. вспять ’назад’ (да пята, гл. Фасмер, 3, 363); аднак, зыходзячы з ілюстрацыі і ўдакладнення рэдактараў слоўніка, якія дадалі значэнне ’ўгару, увысь, высока’, можна звязаць з успяць ’падняць угару’ (да пяць, пну, гл.). Прымаючы пад увагу магіл. на́піта, напята ’насцеж’ (гл.) і пятнік ’вушак, да каторага прыладжваюцца дзверы завесамі’, мае права на існаванне і іншая версія: да пята ’ніжняе гняздо, у якое ўстаўлялася драўляная вось дзвярэй’, тады наўспяцень значыла б ’не тым канцом восі (устаўлены дзверы)’ ці пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
балко́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да балкона. Балконныя дзверы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засо́вачны, ‑ая, ‑ае.
Прыстасаваны для засоўвання. Засовачная скрынка. Засовачныя дзверы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каню́шневы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да канюшні. Канюшневыя дзверы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напаўадчы́нены, ‑ая, ‑ае.
Не зусім адчынены, напалову адчынены. Напаўадчыненыя дзверы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)