uncouth [ʌnˈku:θ] adj. нязгра́бны, нехлямя́жы, няспры́тны (пра людзей); гру́бы;

uncouth manners гру́быя мане́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unfinished [ʌnˈfɪnɪʃt] adj.

1. незако́нчаны, незаве́ршаны

2. гру́бы, неапрацава́ны, неадшліфава́ны;

unfinished goods паўфабрыка́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unmannerly [ʌnˈmænəli] adj. fml нявы́хаваны, гру́бы; з ке́пскімі мане́рамі;

unmannerly conduct гру́быя паво́дзіны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грубія́н, ‑а, м.

Чалавек грубы і дзёрзкі ў адносінах да другіх. У думках зазначыў сам сабе, што я сказаў нядобра: не трэба быць такім грубіянам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мужурна́ ’поўны, тоўсты, здаровы’ (міёр., З нар. сл.), драг. мужурно, мужурнэ́ско ’грубы, нязграбны здаровы мужчына’. Да муж (гл.). Аб суфіксе ‑ур‑ гл. Сцяцко, Афікс. наз., 174; ‑н‑о́ таксама надае экспрэсіўны характар, напр., драг. пічно́ ’вялікая, але халодная печ’. Аналагічна рус. ‑л‑о́: мужло́ ’неадукаваны, грубы, некультурны чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

uncivilized, BrE -ised [ʌnˈsɪvəlaɪzd] adj.

1. нецывілізава́ны, дзі́кі, ва́рварскі

2. гру́бы, некульту́рны (пра чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Няцёса ’няветлівы, недалікатны чалавек’ (Грыг.). З не і цягаць (гл.), параўн. рус. неотёсанный ’грубы, некультурны'

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Саўлы́га ’грубы чалавек’ (Мат. Маг.). Відаць, з шалы́га ’махляр’ (Нас.) (гл.) пад уплывам соўгаць(ца).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

úngeschlacht

a няўклю́дны, нязгра́бны; неачэ́саны, гру́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hórnig

a гру́бы, цвёрды (як рог)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)