цэменто́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і цэментавы (у 2 знач.). Багуцкаму хацелася ўзяць гэтага чалавечка за горла ці за плечы ды .. пляснуць яго аб цэментовую падлогу. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gullet

[ˈgʌlɪt]

n.

1) страваво́д -у m.

2) го́рла n., гло́тка f.

3) вузкі́ яр; цясьні́на f. (у гара́х)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

глыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што і без дап.

1. Пры дапамозе мышцаў горла праштурхоўваць што-н. у стрававод.

Г. ежу.

2. перан. Паглынаць, убіраць у сябе.

Г. кнігі.

Г. слёзы.

Г. паветра.

Г. словы.

|| аднакр. глыну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. глыта́нне, -я, н.

|| прым. глыта́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

wet3 [wet] v. (wet or wetted) мачы́ць

wet one’s whistle infml, dated прамачы́ць го́рла;

wet the/one’s bed паку́таваць на начно́е нетрыва́нне мачы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bellyful [ˈbelifəl] n.

have had a bellyful of smth./smb. infml : I’ve had a bellyful of your moaning. Я сыты па горла тваімі нараканнямі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Гарлі́ца1 ’расліна Berteroa L.’ (БРС, Кіс., рус. икотник). Паводле Трубачова (Эт. сл., 7, 203–204), з зыходнага прасл. *gъrdica (да *gъrdloгорла’).

Гарліца2 ’ангіна’ (Сцяшк.). Паводле Трубачова (Эт. сл., 7, 203–204), да зыходнага прасл. *gъrdlica (< *gъrdloгорла’). Геаграфія слова (толькі ў Сцяшк.), аднак, схіляе да думкі, што гэта запазычанне з польск. Параўн. у Карловіча, II, 55: «gardlica (gorlica) ’gruczoły w gardle’».

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

infekcja

ж. інфекцыя;

bakteryjna infekcja gardła — бактэрыяльная інфекцыя горла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przepłukać

зак. прапаласкаць;

przepłukać gardło разм. прамачыць горла (выпіць)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poderżnąć

зак. падрэзаць;

poderżnąć komu gardło — перарэзаць каму горла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

горля́нка

1. с.-х., обл. (тыква) гарля́нка, -кі ж.;

2. прост. (болезнь горла) гарля́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)