grime
[graɪm]
1.
n.
бруд, які́ глыбо́ка ўе́ўся (асабл. у ску́ру)
2.
v.t.
мо́цна пэ́цкаць
Walls were grimed with smoke — Сьце́ны пачарне́лі ад ды́му
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пату́піцца, ‑ту́плюся, ‑ту́пішся, ‑ту́піцца; зак.
Патупіць (вочы, галаву); панурыцца. Якім патупіўся, трохі памаўчаў, глыбока зірнуў на мяне. Нікановіч. Патупілася [дзяўчына], перамінаецца з нагі на нагу і не ведае, што ёй рабіць. Ракітны.
патупі́цца, ‑ту́піцца; зак.
Зрабіцца тупым, ступіцца — пра ўсё, многае. Косы патупіліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разла́пісты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які раскінуўся шырока ў розныя бакі (пра дрэвы, галлё, карэнне). Зямлянкі былі пабудаваны так, што іх адразу нельга было ўгледзець, — глыбока ў зямлі, пад разлапістымі дрэвамі. Шчарбатаў. У высокім разлапістым папаратніку, у малых ялінах яшчэ трымаўся туман. Федасеенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
угру́зіць, угружу, угрузіш, угрузіць; зак., каго-што.
Разм. Даць глыбока ўвязнуць, засесці ў чым‑н. ліпкім, сыпкім. Вось гэта грэбля — бяда і гора... Пакуль праедзеш яе — духі вытрасеш.., а ў мокрае лета і каня ўгрузіш, і сам, як д’ябал, у гразі выкачаешся. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укаране́ць, ‑ее; зак.
Разм.
1. Пусціць глыбока карэнне.
2. перан. Трывала замацавацца дзе‑н., атрымаць шырокае распаўсюджанне (пра погляды, звычаі і пад.). [Шэмет:] — Ты яшчэ [Мацвей] малады, яшчэ можна ўсё што хочаш з сябе зрабіць. А з гадамі таго, што ўкаранее, калом не выб’еш. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
profound [prəˈfaʊnd] adj. глыбо́кі (перан.); мо́цны; сур’ёзны;
a profound thought глыбо́кая ду́мка;
with profound regret з глыбо́кім жа́лем;
profound changes кардына́льныя пераме́ны;
The mother’s behaviour has a pro found impact on the child. Паводзіны маці глыбока ўплываюць на дзіця.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
scotch
[skɑ:tʃ]
v.t.
1) абясшко́джваць
to scotch a snake — абясшко́дзіць вужа́ку
2) спыня́ць пашырэ́ньне (ве́сткі)
3) надрэ́зваць, глыбо́ка разрэ́зваць
4) заклі́ньваць, спыня́ць (напр. рух ко́ла)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
запаўзці́, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; ‑зём, ‑зяце; пр. запоўз, ‑паўзла, ‑ло; зак.
1. Паўзучы, залезці куды‑н. (пра насякомых, паўзуноў). [Мурашкі] глыбока запаўзлі ў падземныя норы. Колас. // Паўзком прабрацца куды‑н., дабрацца да чаго‑н. (пра чалавека). Даміра запоўз у палісаднік, ляжаў, прытуліўшыся да зямлі, слухаў. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запа́сці
1. разм (заваліцца) hínter etw. (A) fállen*;
2. (захавацца, урэзацца ў свядомасці) sich éinprägen;
яго́ ду́мкі глыбо́ка запа́лі мне ў душу́ séine Gedánken prägten sich mir tief in die Séele ein
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адагрэ́цца, ‑грэюся, ‑грэешся, ‑грэецца; зак.
Вярнуць сабе страчанае цяпло, нармальны стан. Папас пазірае на фурманку.., а пасля засоўвае рукі глыбока ў кішэні паліто і там перабірае пальцамі падкладку, камечыць яе, каб хутчэй адагрэліся пальцы. Галавач. Ледзь паспее вясной Чарназём абагрэцца, — Вільгаць парай клубіцца Над цёплай зямлёй. Аўрамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)