пе́рад², прыназ. з Т.

1. На невялікай адлегласці ад пярэдняга боку чаго-н., насупраць каго-, чаго-н.

П. хатай.

2. За некаторы час да чаго-н.

П. захадам сонца.

3. Служыць для ўказання асобы, з’явы, у адносінах да якіх робіцца што-н.

Не адступаць п. цяжкасцямі.

4. У параўнанні з кім-, чым-н.

Чаго варты гэты конь п. тым ламавіком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

noteworthy [ˈnəʊtwɜ:ði] adj. ва́рты ўва́гі;

There’s nothing particularly noteworthy in this book. У гэтай кнізе няма нічога асабліва цікавага.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

worthwhile [ˌwɜ:θˈwaɪl] adj. ва́рты; слу́шны;

be worthwhile мець сэнс;

It’s worthwhile taking thе trouble. Варта ўзяць на сябе клопат.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нікуды́шны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Нікуды не варты; дрэнны. Нікудышны гаспадар. □ Надвор’е сапраўды было нікудышнае. Сіняўскі. Старая Дар’я пакінула маладому Ігнату ў спадчыну дзве дзесяціны нікудышнай зямлі ды хацінку ў два акенцы. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Нікчэ́мны, нікчо́мны ’нікуды не варты, непрыдатны’ (Нас., Касп., Сл. ПЗБ, ТС). Прыметнік, утвораны на базе словазлучэння тыпу ні к чаму не варты, параўн. нікчо́му ’ні да чога, без патрэбы’ (ТС). Меркаванні пра запазычанасць з польск. nikczemny ’благі, подлы’ (Сл. ПЗБ), што паходзіць ад nikczemu (Брукнер, 359), здаюцца неабавязковымі, паколькі ў народных гаворках магчымы пераход о > э пад націскам, параўн. штонікі і штэнікі. Параўн. таксама чэш. ničemny < ničemu (nenaučený), Махэк₂, 399.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

regrettable

[rɪˈgretəbəl]

adj.

ва́рты жа́лю

it is regrettable that — шкада, што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ambrosial

[æmˈbroʊʒəl]

adj.

1) асаблі́ва прые́мны

2) Figur. бо́скі, ва́рты баго́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пусцяко́вы, ‑ая, ‑ае.

Не варты ўвагі; дробязны. Пусцяковая справа. □ Не любіць Юзік гэтай работы. Не таму толькі, што яна вельмі цяжкая: няспорная надта. За пусцяковыя вынікі траціцца чорт што сілы і часу. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаду́р, ‑а, м.

Той, хто дзейнічае па асабістаму капрызу, не лічачыся з іншымі людзьмі. [Максім:] — Але калі стары самадур здзекуецца з цябе, з тваіх перакананняў, тэрарызуе цябе, дык чаго ж ты [Андрэй] сам варты? Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакрамента́льны

(с.-лац. sacramentalis, ад лац. sacramentum = клятва, прысяга)

1) абрадавы, рытуальны, свяшчэнны, варты пакланення;

2) традыцыйны, які стаў звычаёвым (напр. с-ая фраза).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)